‘Het label ADHD zou me veel rust geven’

De vraag naar ADHD-diagnoses groeit, meldde AD vorige week zondag. Dat komt onder andere door sociale media. Vooral in studentensteden denken steeds meer mensen door video’s op TikTok en Instagram dat ze de aandoening hebben, doordat ze zich herkennen in de symptomen die in de video’s genoemd worden. Amsterdammer Marnix (30) denkt ook dat hij ADHD heeft. Aan NAP Nieuws vertelt hij waarom hij graag een diagnose wil.

Denk je ook dat je ADHD hebt door een TikTok-filmpje?
Marnix lacht: ‘Nee, dat niet. Ik zie dat soort video’s wel vaak voorbijkomen op Instagram, het algoritme heeft heel snel op een soort magische wijze door dat je met die vraag bezig bent. Maar voor mij speelt het al veel langer. Al mijn hele leven loop ik structureel tegen bepaalde dingen aan: niet beginnen met taken die ik moet doen, snel en veel afgeleid zijn, niet lang stil kunnen zitten, niet op tijd komen. Voor mij zijn al deze dingen zo moeilijk en ze blijven moeilijk.’

‘Ben ik lui, of ligt het aan dat ik ADHD heb?’

‘Op een gegeven moment dacht ik bij mezelf: ik ben nu 30, volwassen, het wordt tijd dat ik me ook zo gedraag. Waarom lukt het mij niet om discipline te tonen? Ben ik lui? Vind ik het niet belangrijk genoeg om op tijd te komen? Die vragen werden steeds prangender. Mijn broertje heeft ook ADHD en het is erfelijk, dus het leek mij niet gek dat ik het ook heb. Omdat het me maar niet lukte om mijn masterscriptie af te maken, heb ik eindelijk actie ondernomen en ben ik naar de huisarts gegaan.’

Waarom wil je zo graag een diagnose?
‘Een diagnose zou me helpen om mezelf te accepteren. Ergens in mijn achterhoofd hoor ik toch die stem dat ik gewoon lui ben. Als een dokter zegt dat dat niet zo is, maar dat het komt door hoe mijn hersenen werken, zou mij dat veel rust brengen. Daarnaast kan ik er dan gericht aan werken. Ik zou graag medicatie uitproberen, maar dat kan alleen als ik een diagnose heb.’

Heb je al zicht op een diagnose?
‘Nee. Mijn huisarts vond me het schoolvoorbeeld van de aandoening en gaf me een verwijsbrief voor ADHD Centraal. Dat is het loket waar huisartsen vrijwel alle mensen naartoe sturen om een diagnose te krijgen.’

Hoelang sta je daar nu op de wachtlijst?
‘Niet.’

Waarom niet?
‘Op de site zag ik dat de wachttijd 53 weken was, dus ik heb me niet eens aangemeld. Ik voelde me verslagen, want ik moest best over een hobbel heen om naar de huisarts te gaan. Had ik eindelijk een verwijsbrief gekregen, gehoord dat het heel goed zou kunnen dat ik het heb, moet ik een jaar wachten tot ik er echt iets aan kan doen. Dat stelde me erg teleur. Voor mijn masterscriptie probeer ik daarom nu zo goed en kwaad als dat kan door te gaan. Ik wil me nog wel aanmelden voor de wachtlijst bij ADHD Centraal. Maar dat moet ik nog gaan doen. Dat ik dat uitstel, dat is volgens mij ook typisch ADHD.’

Marnix wil niet met zijn achternaam genoemd worden omdat hij niet wil dat (toekomstige) werkgevers hem kunnen terugleiden naar dit verhaal. Zijn volledige naam is bij de redactie bekend.