In Cafe Chris Scholten wordt donderdagmiddag de eerste echte editie van Tijd voor Krijt georganiseerd: een middag waar ouderen welkom zijn voor koffie, een spel kaarten en vooral een pot biljart.
Klik-klak. Eerst wit, dan rood, dan geel. Via de rand van de biljarttafel, uiteraard. ‘Mooie bal,’ klinkt het instemmend. In Cafe Chris Scholten aan de Van Woustraat in de Rivierenbuurt, staat donderdagmiddag een klein groepje mannen van rond de zestig te biljarten. Het is het eerste café in Amsterdam dat Tijd voor Krijt organiseert: een middag waarop ouderen worden uitgenodigd voor koffie en een potje biljart.
Vorige week was de feestelijke opening van Tijd voor Krijt. ‘Toen stond het hier helemaal vol,’ vertelt Felix Peuker (27). Peuker zag een tijd terug een tv-programma waarin een zoon zijn vader mee uit biljarten nam. ‘Ik dacht, ik wil ook zoiets organiseren. Biljart als middel om samen te komen.’
Hij mailde de Biljartbond (KNBB), daar liep al enige tijd een pilot tegen eenzaamheid. Samen organiseren zij nu in Café Chris Scholten op donderdagmiddag van 13:00 uur tot 16:00 uur Tijd voor Krijt, met vandaag de eerste echte editie.
Toegankelijk
Het loopt nog geen storm, een uur na de ‘opening’: de aanwezige mannen zijn vaste gasten. Ze lopen fanatiek kletsend om de biljarttafel heen en spelen om de beurt. ‘Stefan, als je je arm zo blijft houden, beweegt die andere arm mee. Dat moet je niet doen,’ tipt Marcel. Ze kennen elkaar al jaren, spelen ook amateurwedstrijden. Normaal biljarten ze wanneer het uitkomt, ‘maar nu komen we speciaal voor Tijd voor Krijt,’ vertelt Gerard.
Peuker denkt dat het concept goed past bij Amsterdam. ‘Ik dacht: waar kan dit nou beter dan in zo’n grote stad?’ Door middel van flyers probeert hij samen met de Biljartbond eenzame mensen op de hoogte te brengen. Vorige week heeft hij mensen gesproken die zeiden vandaag te komen, maar ze zijn nog niet verschenen. ‘Het is wel wat lastig om geïsoleerde mensen te bereiken, maar als er al één iemand binnenkomt lopen die zich bleu voelt, en zich dan hier aansluit: dan is mijn dag geslaagd.’
Nostalgie
Biljart leent zich volgens KNBB-directeur Willem la Rivière erg goed voor het doel. ‘Veel ouderen hebben vroeger veel gebiljart, dat geeft extra nostalgie en ze hoeven niets nieuws te leren.’ Peuker denkt ook dat het ook een toegankelijke sport is. ‘Je kunt het hebben over het spel en de regels, en je wandelt tegelijkertijd wat rond: het is makkelijker dan wanneer je gaat zitten en een gesprek moet voeren.’
De aanwezige mannen scharen zich niet onder de doelgroep, zeggen ze, maar ze zetten zich er graag voor in. Marcel: ‘Ik doe dit al m’n halve leven. Hoe mooi dat we het hier kunnen koppelen aan een babbeltje waarmee we mensen opvangen voor wat tijdverdrijf.’ Volgens Gerard is het meer dan dat. ‘Biljart is als het leven: er ligt een probleem en jij moet het oplossen. Dat is toch geweldig.’