| Wat zijn de dromen die Amsterdammers bezighouden? In de rubriek ‘Amsterdamse Dromen’ gaan de redacteuren van NAP Nieuws op zoek naar dromen die leven in de stad. Van het winnen van Olympisch goud en het opzetten van een eigen onderneming, tot de spannendste fantasieën of de ergste nachtmerries: elke dag komt een nieuwe droom voorbij. Vandaag: Roos en Marijn dromen over het creëren van een creatieve werkplek, waar duurzame ondernemers samenkomen. |
Eigenlijk is hun droom al werkelijkheid geworden. Roos Koks (23) en Marijn Stouthamer (25) runnen allebei hun eigen duurzame kledingbedrijf via Instagram. Roos naait tassen, Marijn haakt hoedjes en andere kledingstukken. Samen organiseren ze in februari een duurzame pop-up markt voor kleine, creatieve ondernemers met handgemaakte kledingstukken, kunstwerken, en vintage- en interieurproducten.
Roos groeide op in Oud-West, Marijn in Zuid. Allebei droomden ze als kind van een creatief beroep. ‘Op de middelbare school wilde ik modeblogger worden,’ zegt Roos. ‘Dat was toen cool. Ik leerde mezelf naaien via YouTube-filmpjes en gaf naaitips op mijn blog.’ Marijn: ‘Ik wilde graag kinderboekenschrijver worden, met zelfgemaakte illustraties. Later veranderde dat naar kunstenaar. Creativiteit heeft altijd wel een beetje in mijn gezin gezeten. We hadden veel kunstboeken in huis, die verzamelde mijn vader.’
Marijn zette afgelopen lente Marijn’s Hoedjes Enzo op. Roos begon al eerder, midden in de lockdown, met Roos Creative Lab. Haar zelfgenaaide mondkapjes moesten al snel plaatsmaken voor stoffen schoudertassen. ‘Ik had van tevoren niet echt een uitgedacht plan,’ zegt Roos. ‘Maar dat is denk ik ook hoe je je eigen onderneming moet beginnen. Gewoon doen.’
Geïnspireerd door een duurzame kledingmarkt in Lissabon, kreeg Roos het idee om een Amsterdamse variant te organiseren. Zo ontstond The Creative Lab, een terugkerende pop-up markt op verschillende locaties in de stad. 19 februari vindt de tweede editie plaats in restaurant Pllek, Amsterdam-Noord. Marijn is mede-organisator. ‘Ik droom nog wel van een permanente markt, die verder gaat dan Nederland,’ zegt Roos. ‘Londen of Berlijn zou heel vet zijn.’
Nu ze beiden klaar zijn met hun opleiding – Roos heeft antropologie gestudeerd en Marijn heeft een masterdiploma Global History op zak – dromen ze nog verder. ‘Een maatschappelijke laag aan mijn bedrijf toevoegen is de volgende stap,’ zegt Roos. ‘Ik wil graag ongedocumenteerden of eenzame ouderen aannemen die goed kunnen naaien, om hen een dagbesteding te geven en goed te betalen. Door iets toe te voegen aan iemands leven, kan ik meer betekenis aan mijn producten geven.’ Ook hoopt ze op de lange termijn meer duurzame stoffen in te kunnen kopen.
Marijn vertelt over haar grootste droom: een creatieve ‘hub’ voor jonge creatievelingen in de stad, waar alleen ruimte is voor duurzame en lokaal gemaakte producten. ‘Een winkel en werkplaats in één, waar je workshops kan geven, een atelierruimte kan huren, of gewoon een koffietje kan komen drinken. Een plek waar iedereen samenkomt. Zoiets is er in Amsterdam nog niet op laagdrempelig niveau.’
Beiden hopen ze in de toekomst de slow fashion movement een nog groter platform te bieden. Met hun eigen bedrijf, maar ook in samenwerking met elkaar en andere kleine ondernemers. ‘Nu leeft iedereen zo erg in z’n eigen creatieve hokje,’ zegt Marijn. ‘En dat is eigenlijk zonde.’
