In Klanken van Amsterdam gaan redacteuren van NAP Nieuws op zoek naar geluiden die typisch zijn voor de stad. Deze keer: de rolkofferwieltjes over de klinkers.
Het doordringende geluid van de kleine rolkofferwieltjes knallend over de klinkers van de Wallen is al twee jaar amper te horen. De grachten zijn weer vrij voor fietsers en de geur van wiet zweeft slechts af en toe voorbij. Bijna twee jaar na de eerste lockdown liggen de Wallen er anders bij dan voor de pandemie.
Junkies
Buurtbewoners zijn tevreden over het wegblijven van toeristen, schrijft het Parool maandag. Sterker nog, ze hebben ‘met volle teugen genoten’ van de afwezigheid van de zuipende en blowende hordes. Maar wat als je een bewoner bent én je geld verdient in de rosse buurt van Amsterdam?
Rob van Hulst (64) woont al ruim vijftig jaar op de Wallen. Toen hij hier aankwam in de jaren zeventig was de buurt heel anders dan vandaag. ‘Als je als toerist over de Zeedijk durfde te lopen, was de kans groot dat je aan het einde op je sokken liep.’ In die tijd waren het vooral de junkies die overlast veroorzaakte. Sinds eind jaren tachtig werkt Van Hulst als toeristengids van de buurt. Weinig mensen die de buurt beter kennen dan hij.
Overbelast
Voor de pandemie waren de Wallen echt overbelast geraakt, zegt Van Hulst. ‘Ik moest vaak via de Dam omlopen als ik boodschappen wilde doen, omdat steegjes waren afgesloten vanwege de drukte.’ Daarom probeert de gids toeristen ook andere plekken van de Wallen te laten zien, zoals de Oude Kerk en de Schreierstoren.
Vanwege zijn werk ziet Van Hulst de toeristen graag terugkeren in de buurt, maar liever in mindere mate. Ook als bewoner ziet hij de voordelen. ‘Als de coffeeshops, bars en prostituees failliet gaan en verdwijnen, dan zullen de Wallen binnen no-time onbetaalbaar worden.’ Beleggers liggen constant op de loer, volgens hem. De enige reden dat de Wallen nog betaalbaar zijn voor de oorspronkelijke bewoners, is omdat niet iedereen hier wil wonen. ‘Ik woon hier al heel lang dus ben de commotie gewend.’ Mochten de toeristen met hun rolkoffertjes verdwijnen, dan vreest Van Hulst dat de oorspronkelijke bewoners ook moeten vertrekken door stijgende huizenprijzen.
Prachtige smeltkroes
Van Hulst vindt balans essentieel op de Wallen. Volgens hem is in weinig buurten het zo belangrijk dat toeristen, bewoners en ondernemers met elkaar in contact staan. ‘Vroeger liep iedereen bij elkaar naar binnen om over de problemen van de buurt te praten, vertelt hij. ‘Ik hoop dat de Wallen weer de prachtige smeltkroes kan worden die het ooit was.’