Het werk van kunstenaar Hans de Tweede hangt door de hele stad. Maar door de avondklok kan hij zijn kenmerkende boodschap niet meer verspreiden. ‘Ik mis enorm de reuring in de stad.’
In een verregend Sarphatipark komt de mysterieuze kunstenaar, met oranje muts op en een zakje met twee broodjes erin, aan fietsen op zijn glimmende Batavus. ‘Eigenlijk ben ik gewoon een man met een stift. Je moet hier niet teveel in zien.’
Toch hangen de kenmerkende boodschappen van deze man met zijn stift door de hele stad heen. Op de Ndsm-werf is te lezen: Gentrificatie de musical la la la later locals. ‘Ik had de film La La Land gezien en dit leek mij wel een passende boodschap, bij de in rap tempo veranderende Ndsm-werf.’
Na het Black Lives Matter-protest, was bij de pont bij het Centraal Station te lezen: Tuurlijk was ik op de Dam. ‘Ik probeer altijd aan te sluiten op de actualiteit. Als de boodschap niet wordt weggehaald door de gemeente is dat jammer, dan verliest het soms zijn waarde, want het is niet meer actueel.’
Hans de Tweede is de artiestennaam van de kunstenaar. Hij wil liever niet zijn echte naam prijsgeven en ook niet op de foto. ‘Er zit iets van narcisme in mijn kunst. Ik vind het leuk dat mensen mij berichten sturen, als ze gaan nadenken over de boodschap.’
Hans gebruikt kunst om zijn maatschappelijke boodschap te verspreiden. Hij strijd tegen gentrificatie, de Swapfiets en Zwarte Piet en voor de piskrul onder de noemer: ‘Red de krul als Tim’. ‘Ik vind dat er nog veel misgaat in de stad. Er zijn bijna geen woningen te vinden en er heerst grote ongelijkheid. Ik hoop dat ik met mijn kunst het Amsterdam van 2021 kan laten zien.’
De coronacrisis komt regelmatig terug in het werk van de kunstenaar. ‘De stad is weer van ons’, is de boodschap van een van zijn werken. ‘Als deze tijd mij een ding heeft geleerd, is het hoe bizar veel macht ouderen hebben in de samenleving.’ Volgens Hans is dit electoraal niet zo gek, het aantal ouderen in de samenleving is hoger en ze stemmen meer.
De stille stad heeft zijn tol geëist op zijn werk. ‘Ik werk altijd ’s nachts, dan stap ik op mijn fiets en schrijf ik mijn boodschappen. Alleen door de avondklok kan dit niet meer.’ Hans mist toeristen in de stad, maar zeker niet de Britten. ‘Het is echt heel stil in de stad. Ik mis de reuring van voor de coronacrisis, maar die dronken Britten en het overtoerisme mogen wegblijven.’
De kunstenaar is bezig samen met een aantal andere kunstenaars aan een expositie onder de noemer: ‘Nu het nog kan’, in een anti-kraakpand in stadsdeel de Pijp. ‘Ik wil op de tentoonstelling een andere kant van mijzelf laten zien. De noemer ‘Nu het nog kan’ is bewust gekozen, omdat dit kraakpand wel weer zal veranderen in een luxeappartement of pop-up zaakje.’
Hans uiteindelijke doel is om te mogen exposeren in het Stedelijk Museum, en een grote groep volgers op te bouwen. ‘Vooral om de boete te kunnen betalen die ik kan krijgen als de politie mij op heterdaad betrapt’, zegt de kunstenaar lachend.
Amsterdam is sinds maart 2020 een stuk stiller dan voorheen. In De Stille Stad onderzoekt NAP Nieuws hoe de stad en haar bewoners sinds het begin van de coronacrisis zijn veranderd.