Normaal maakt Albert Dros over de hele wereld landschapsfoto’s, nu is hij op Nederland aangewezen. Dankzij de rust op straat in Amsterdam kan hij foto’s maken die anders zouden mislukken. ‘Er zijn ook geen rondvaartboten om de reflecties te verpesten’
Albert Dros – 35 jaar, grijze muts, rood baardje – komt aanlopen met zijn fiets aan de hand. Hij wacht nog even met foto’s maken, zegt hij terwijl hij zijn fiets wegzet en het straatje achter de Oude Kerk uitloopt. ‘Het is nu te grauw om bij daglicht foto’s te maken en te licht om de lampjes er goed op te krijgen. Gelukkig is het redelijk windstil, dan krijg je mooie reflecties zodra de zon onder is.’
De instagrampagina van Dros, gevolgd door een krappe half miljoen mensen, staat normaal vol met landschappen uit IJsland, Kirgizië en Antarctica. Sinds hij door de coronacrisis niet meer kan reizen wisselt hij die steeds meer af met tulpen, windmolens en grachtenpanden. Als professioneel fotograaf komt hij nu rond met de verkoop van fotolicenties en online cursussen.
Dros klaagt er niet over. ‘Op dit moment zijn veel foto’s die je in Amsterdam maakt uniek. Normaal staan er tijdens het tulpenfestival honderd mensen bij elke tulp, afgelopen keer was het veel makkelijker om een geslaagde foto te maken. Ik heb ook een serie van een leeg Red Light District gemaakt. Zonder toeristen zie je pas hoe mooi die straten eigenlijk zijn.’
Likes
‘Kijk, dit vind ik altijd een leuk plekje.’ Dros schuift zijn driepoot uit aan het begin van de Oudezijds Voorburgwal waar twee grachten bij elkaar komen. ‘Op sommige plekken ben ik al meer dan twintig keer geweest, maar ik probeer toch elke keer iets nieuws te maken. Je weet nooit wat er gebeurt. Misschien komen er wel twee zwanen met een jonkie, of zo.’
Dros past het kader aan en drukt af. Van elke foto maakt hij ook een onder- en overbelichte versie, die hij later samenvoegt zodat hij meer detail in zijn foto’s krijgt. De nabewerking van zijn foto’s levert beelden op die het goed doen op Instagram, met gladde vlakken en heldere kleuren. ‘Commercieel werkt het inderdaad goed, maar ik doe het omdat ik het zelf mooi vind. Die likes boeien me niet.’
Ideeën onder de douche
Inmiddels is het donker genoeg om de lichten van de ramen in de gracht te zien weerspiegelen. ‘Het blauwe uurtje is begonnen, dan krijg je een mooi contrast met de warmere kleuren van de lampen.’ De lantaarns geven witgeel licht, maar Dros maakt ze achteraf oranje. ‘Het scheelt ook dat er geen rondvaartboten zijn om de reflecties te verpesten. Laatst heb ik zelfs een gladde Amstel op de foto gezet. Dat was nooit gelukt met alle boten die er normaal varen.’
‘Ik krijg onder de douche vaak ideeën voor foto’s, en die schrijf ik dan op. Ik wil graag nog een foto van een storm boven het centrum, met een bliksemschicht die in een kerktoren inslaat. Als ik zie dat er uit het zuiden een storm aankomt, bel ik de Hilton Sky Lounge bij het station om te vragen of ik foto’s mag komen maken. Ik ben er al een paar keer geweest, maar het is me nog steeds niet gelukt om die ene foto te maken.’
Nederlanders reageren vaak nors op zijn foto’s, zegt Dros terwijl hij zijn camera neerzet op de brug bij de Spooksteeg. ‘’Zo is het in het echt helemaal niet’, schrijven ze. Amsterdammers klagen ook over het feit dat ik veel op toeristische locaties sta. Daar doe ik niks mee – ik zet gewoon op de foto wat ik mooi vind.’
Zondag gaat Dros voor het eerst in maanden weer op reis. Naar Dubai, om op een fotografiefestival een prijs voor dronefotografie in ontvangst te nemen. ‘Eigenlijk niet helemaal verantwoord met corona, maar ja, het is werk.’
Amsterdam is sinds maart 2020 een stuk stiller dan voorheen. In De Stille Stad onderzoekt NAP Nieuws hoe de stad en haar bewoners sinds het begin van de coronacrisis zijn veranderd. Hoe vergaat het de pandemie-hobbyisten bijvoorbeeld? En hoe is het met de dierenasielen, die haast leeg zijn doordat elke Amsterdammer op zoek is naar een harig lockdownmaatje?