AMSTERDAM – Dagelijks Whatsapp-berichten sturen naar zijn ex, voor haar huis in de auto stilzitten. Dinsdagochtend stond Shyam-Koemar S. voor stalken terecht in de rechtbank in Amsterdam. Het lastig vallen nam heftige vormen aan: ‘Jij gaat het einde van het jaar niet halen.’
‘De zaak gaat eigenlijk om gedoe met de ex-vrouw’, merkte de rechter nuchter op.
S. stuurde ruim twee jaar lang gemiddeld één Whatsappbericht per dag naar zijn ex-vrouw – hij noemt haar An – op dwingende toon. Hij stond voortdurend voor haar huis. Hij kreeg een contactverbod, maar lapte dat aan zijn laars. Hij sprayde de beveiligingscamera voor het huis zwart. Later volgden doodsbedreigingen. ‘Jij gaat het einde van het jaar niet halen’ zei hij tegen An; ‘ik pak mijn schietgeweer, dan maak ik er zo een einde aan’ zou hij tegen haar nieuwe vriend Michael hebben gezegd. Alleen dat laatste ontkent Shyam. En dan was er nog die ‘duw’ – of was het een klap? – in het gezicht van Michael.
‘Laat me met rust. Ik ben doorgegaan met mijn leven’, klonk het alsmaar terug op die eeuwige Youtube-links naar hindoestaanse liefdesliedjes. Berichten van hem werden expliciet seksueel. ‘Dan gaan we lekker neuken, lieve schat.’ Dat was de druppel: An deed aangifte. ‘Ik zie liedjes niet als contact’, zei S. toen hij door de politie werd aangesproken op overtreding van zijn contactverbod.
Wat wilde S. bereiken met die berichten?
Hij wilde zijn ex-vrouw bereiken om samen de bruiloft van hun dochter voor te bereiden. Zijn 24 jaar oude dochter had hem daarvoor om hulp gevraagd. ‘Hoe gaan we dat regelen, pap?’
Een raar verhaal, zo vindt rechter R. Hamming. Ze heeft de gesprekken gelezen, en het ging nauwelijks tot niet over een bruiloft. ‘Ik wilde haar terughalen’, geeft S. toch toe. ‘Nog steeds zeg ik u eerlijk: ik hou van haar.’ In andere berichten leest Hamming dat Shyam Koemar een cadeau aan hun dochter wilde geven: zijn hereniging met An. Dat cadeau kwam er niet.
Op een dag kregen S. en Michael, de nieuwe vriend van zijn ex, stevige ruzie. Uit angst voor weer zo’n confrontatie besloot An om niet naar de bruiloft van haar dochter te komen, vertelde ze aan de politie.
Sinds het huwelijk van zijn dochter stuurt S. geen berichten meer. Onder druk van de politie, en als gevolg van zijn behandeling bij De Waag, centrum voor geestelijke gezondheidszorg. Dat vond hij eerst moeilijk, maar nu ervaart hij ook meer rust. Zijn behandeling gaat goed, vertelt hij. Bij De Waag leert hij met zijn emoties om te gaan. Ook is hij nu op zoek naar een woning, maar voorlopig woont hij bij zijn moeder.
Volgens de advocaat van S., Naomy Ceylan-Belkhir, is het rare gedrag van S. enigszins te verklaren. Voorafgaand aan de scheiding had hij een hartinfarct gehad en door het zuurstoftekort in zijn hersenen dat volgde, is zijn cognitief vermogen sterk verlaagd en verwerkt hij informatie minder snel. Zijn gedrag veranderde als gevolg. De rechtbank moet het hartinfarct en de gevolgen daarvan meenemen in haar oordeel, vindt zij. De officier van justitie sluit zich aan bij het oordeel van de advocaat.
‘Iedereen heeft het recht op de vrijheid om voor het eigen leven te kiezen, en met wie je het leven wil delen’, zegt de officier. voor de verdachte om zijn liefde onbeantwoord te zien, maar zijn gedrag is ‘verwoestend voor het levensgeluk’ van alle partijen. Hij eist een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee maanden met twee jaar proeftijd. Zijn behandeling bij De Waag moet gedwongen doorgaan. Op 10 maart doet de rechtbank uitspraak.
Toevallig had de officier afgelopen week op tv gezien dat stalken steeds meer voorkomt. ‘Men vindt het steeds moeilijker om tegenslagen in het leven te accepteren’, was zijn conclusie.