‘Heb je zelf zitten hannessen?’

Verstopte leidingen, kapotte CV-ketels en lekke dakgoten. In Amsterdam valt er altijd wel wat te repareren. NAP Nieuws ging een dag op pad met spoedloodgieter Cas Altman.

‘Je bent niet bang voor honden toch?’ Cas Altman (29) knikt vanachter het stuur van de Renault Master grijnzend naar zijn schoot. Een corgi-achtig hondje loert met grote ogen naar de bijrijdersstoel. Lori, een voormalig straathondje uit Roemenië, moet duidelijk wennen aan het idee dat er vandaag iemand meerijdt. Het is half negen, zijn werkdag begon een uur geleden. De eerste uren is hij vooral bezig met het ophalen van materiaal. Hij legt zijn hand op de pook van de grote grijze bestelbus. ‘Klaar?’

Overal in Amsterdam-West staat het verkeer muurvast. Cas probeert er zo goed en kwaad als het gaat tussendoor te glippen. Colourful Rebel-petje achterstevoren op zijn hoofd, zijn lange dunne lijf in opperste concentratie over het stuur gebogen. Met een gebarsten iPhone in zijn hand, die hij zelden van de versnellingspook afhaalt, belt hij in combinatie met een Bluetooth-headset bijna handsfree.

Als spoedloodgieter zit je volgens Cas goed in Amsterdam. ‘Hier heb je alleen maar tweeverdieners. Geld interesseert ze niet, als het maar meteen wordt opgelost. Dan kom je aan en blijkt alleen de stekker van de CV-ketel er niet in te zitten. Daar schrijf ik dan wel een uur voor, zo werkt het gewoon.’

Hij kijkt over zijn schouder: ‘Nu ga ik effe iets doen wat niet mag’. Maakt een scherpe u-bocht over de trambaan. Met een blik op twee motoragenten bij het stoplicht veegt hij Lori van schoot. Zijn telefoon gaat non-stop over. ‘Cas!’, brult hij in zijn Bluetooth-oortje, terwijl hij de bus abrupt een stoep op rijdt. De eerste stop: de Tweede Kostverlorenkade in West. Een kapotte CV-ketel. De hond wacht in het busje.

Stickers plakken

Terug in de bus grijnst Cas: ‘Zag je wat ik deed met dat stickertje?’ Overal waar hij komt vraagt hij of hij de CV-ketel mag zien, al komt hij voor een verstopping of lekkage. ‘Plak ik meteen mijn sticker, met mijn telefoonnummer erop.’ Hij is naar eigen zeggen een van de weinige loodgieters die serieus werk maakt van het werven van nieuwe klanten.

‘Ik ken loodgieters, die smeren hun boterhammen, doen zwijgend hun klus, en gaan om 16:00 uur naar huis. Ik klets met iedereen. Als mensen je aardig vinden, vragen ze je vaker, of raden ze je aan bij een collega of vriend. Ik moet soms wel vijf klussen op een dag afwijzen omdat ik het te druk heb.’

Google en de loodgieter

Cas ziet een groot verschil tussen hemzelf en de oudere generatie loodgieters. ‘Al zijn ze maar tien jaar ouder, ze zijn niet opgegroeid met internet.’ Hij is zelf elke dag bezig om zijn vindbaarheid op Google te optimaliseren. Een vriend die bij Adwords werkt, het advertentiebedrijf van Google, helpt hem hierbij.

Ook vraagt hij aan klanten hoe ze hem hebben gevonden. ‘Je moet denken als een leek. ‘Welke zoekwoorden heb je gebruikt?’, vraag ik dan. De vaktermen die ik gebruik, kennen zij niet. Dat pas ik dan weer aan op Google.’ Bovendien is hij ook in het Engels te vinden, voor de expats.

Een verstopping op de Bestevaerstraat in West. Cas is er al vaker geweest. Het ontstoppen wil niet vlotten, hij belt met de servicelijn van het pompbedrijf. ‘Kijk, zo red ik mezelf overal uit. Betaald leren. De volgende keer doe ik het zelf meteen goed.’ Met zijn telefoon maakt hij wat foto’s die hij doorstuurt naar de servicemedewerker. ‘Ja, dat kan ik wel proberen.’ Hij trapt drie keer tegen de pomp. Wacht even. ‘Nee, dat deed niks.’

Overal te laat

Het is tijd voor ‘een bakkie’ bij Jeroen. Dat duurt precies zo lang als dat er koffie in zijn beker zit. En dat is niet lang. Hij ouwehoert wat met Jeroen, klaagt dat de koektrommel leeg is, giet zijn koffie achterover en neemt wat nieuwe onderdelen mee. In totaal is hij misschien tien minuten binnen geweest. Cas doet alles in een draf. ‘Je komt als spoedloodgieter overal te laat.’

Alleen op zondag werkt hij niet. ‘Nouja, soms komt er een hele mooie klus voorbij, die pak ik dan wel.’ Verder begint hij elke dag rond acht uur in de ochtend en komt hij thuis wanneer het klaar is. Soms is dat om 17:00 uur, soms pas laat. ‘Ik heb de mooiste baan die er is. Kan zelf bepalen wat ik doe, tussendoor lekker met de hond uit op het Museumplein of een kibbelingetje halen.’  Ook in de bouwvak werkt hij meestal door. ‘Ik ga geen vier weken thuis zitten.’

Tijd voor de laatste opdracht. Een kapotte ketel bij een expat in Zuid. Na een krap halfuurtje bromt de ketel als vanouds. Het is iets na vijven. Cas plakt zijn stickertje. ‘Here you see my sticker. If anything is wrong, you call me, okay?’