Van protest was donderdag nog geen sprake; een bijeenkomst van bezorgde UvA studenten had meer weg van een kringgesprek. ‘Per toeval’ ontdekte een groepje masterstudenten dat de Faculteit der Gedrags- en Maatschappijwetenschappen (FMG) gaat bezuinigen op studiebegeleiding en lesinhoud. Actie volgt: ‘We moeten het niet bij praten houden.’
‘Zullen we een kring maken en hier gaan zitten?’ Een groep van ruim twintig UvA-studenten staat om één uur in de grote hal van de Roeterseilandcampus. Mensen lopen dwars door de groep heen, het is lunchtijd. ‘Boven dan maar?’ Janis – ‘mid twenties’ – werpt zich op tot leider van de bijeenkomst. Net als de andere deelnemers wil de Duitse masterstudent Social Sciences niet met zijn volledige naam en leeftijd genoemd worden. Onder zijn arm klemt hij twee bruine vellen papier die later vanmiddag nog van pas komen.
Meer een meeting
De studenten zijn geschrokken van de voorgenomen bezuinigingsmaatregelen aan de FMG – daarom zijn ze hier. Door een flinke terugloop van het aantal bachelorstudenten, van ruim 7000 in 2010 naar ruim 4700 in 2017, is er een begrotingsgat van 4,5 miljoen ontstaan. Nu kan dit tekort nog worden opgevangen met opgebouwde reserves, maar de uitgaven moeten omlaag om financieel gezond te blijven.
UvA students are organizing themselves against the proposed budget cuts within the social sciences. Flyers all around REC #notmyDean pic.twitter.com/riiuyeprZu
— sher (@badgalsheri) January 22, 2018
Op maandag werden flyers verspreid: een oproep tot protest. Janis: ‘Deze bezuinigingsplannen hebben direct invloed op ons onderwijs.’ De flyer vermeldt dat ‘het management heeft besloten te bezuinigen op onderwijsuren’. De gevolgen: grotere werkgroepen en minder feedback door docenten. ‘Er is nog niets besloten’, benadrukt Stephanie Steinmetz, coordinator van het masterprogramma International Development Studies. ‘Als jullie snel handelen, kunnen jullie dit tegenhouden.’
Op de eerste etage, die uitkijkt over de hal, groeit het gezelschap tot ongeveer veertig studenten en een enkele docent. ‘Ik had verwacht dat er iemand van het bestuur zou zijn’, zegt Geertje Hulzebosch, voorzitter van de facultaire studentenraad. ‘De decaan belde me maandag, omdat hij bezorgd was over deze demonstratie.’
‘Ik zou dit geen demonstratie willen noemen, eerder een meeting’, benadrukt een studente met donkere krullen. Janis sluit zich daarbij aan. ‘Laten we eerst het gesprek met elkaar aangaan. Wat weten we en hoe voelen we ons hier eigenlijk bij?’
Janis zelf geeft aan pissed te zijn. ‘Ik ben boos, omdat ik niet goed geïnformeerd ben. Als student hoef ik niet blij te zijn met bezuinigingen. Ik wil gewoon een goede opleiding.’ Er ontstaat wat discussie binnen de groep. ‘Voor mij gaat het helemaal niet om transparantie’, zegt een studente met een grote blauwe sjaal. ‘Het gaat mij om de kwaliteit van het onderwijs. Daar moeten we ons op richten.’
De bruine vellen
Janis en zijn grote vellen papier ploffen op de grond. ‘Laten we het praktisch houden.’ De grieven van de aanwezigen worden opgeschreven. Met een zwarte stift noteert Janis transparantie, bezuinigingen en de financialisatie van het onderwijs. ‘Er wordt alleen geïnvesteerd in technische studies’, zegt een student in een sportjasje. ‘Niet in de sociale wetenschappen. Wij hebben geen toegevoegde waarde voor multinationals.’
'Wij hebben geen toegevoegde waarde
voor multinationals.'
Wat is de volgende stap? ‘Een gebouw bezetten.’ De groep lacht. Maar wat is er echt nodig? Meer informatie, denkt Janis. ‘Probeer documenten op te duikelen, laat je informeren. En is er iemand die een Facebookpagina wil maken?’ Niemand reageert. Wel komen er concrete afspraken; volgende week is er weer een vergadering. Geïnteresseerden schrijven hun e-mailadres op een papiertje. Ook komt er een nieuwe naam: NDNU, de ‘Nieuwe De Nieuwe Universiteit.’ Een knipoog naar de Maagdenhuisbezetting. ‘Maar als het gewoon DNU zou heten, zou ik niet meedoen. Dat vind ik te radicaal.’
Voor nu valt de groep uit elkaar. ‘Ik moet weer aan mijn deadlines. Godverdomme.’