Gewapend met een slijptol en een mondkapje maken gemeentemedewerker Errol en zijn collega’s een ronde langs een aantal bruggen in de Amsterdamse binnenstad. Verliefde toeristen houden maar niet op met slotjes ophangen. Dat kan gevaarlijk zijn, vooral voor ophaalbruggen. De kettingen kunnen onder het gewicht van de slotjes bezwijken. Dus worden de liefdesslotjes iedere maand verwijderd.
Errol denk dat er hier op de Staalmeesterbrug voor minstens 600 euro aan sloten is vastgeketend. Die worden straks allemaal vernietigd. Zonde, toch? Hij hoopt dat die toeristen ermee stoppen.
Maar voorlopig gaan ze gewoon door. Elke maand hangen de bruggen weer vol. De slotenmakers in de stad profiteren ervan. Die lachen in hun vuistje, dat snapt Errol ook wel. Maar die toeristen begrijpt hij niet. Als ze volgend jaar terugkomen, zijn ze alweer met een ander. Zo gaan die dingen toch.
De Liefdesbrug in Parijs, waar het allemaal is begonnen, dreigde onlangs in te storten. Dat willen we in Amsterdam natuurlijk niet hebben. Dus werken Errol en zijn mannen hun lijstje af. Als ze hier klaar zijn, moeten ze nog naar de Leidsestraat, de Raadhuisstraat en de Vijzelgracht. En naar die brug bij Nemo. Net zolang tot alle bruggen slotjesvrij zijn.
En dan volgende maand weer.
Foto’s: Eline Rethans