“Het was daar, aan het water. Schuin tegenover dit huis. Toen we het hoorden, wisten we meteen: hier is iets mis. Dit is geen vuurwerk.”
In Osdorp is gisteravond rond half elf een 25-jarige man neergeschoten. Hij was bekend bij de politie, naar niet in het circuit van zware criminaliteit. Buurtbewoners Senay (40) en Samira (46) maakten het van dichtbij mee.
Rustig zit Senay thuis, en is de avond aan het afronden met man en kinderen. De tv staat op de achtergrond aan. En dan hoort ze plots knallen. Hard, loeihard. Ze overstemmen al het andere geluid. Wanneer ze die hoort, weet ze dat het niet goed zit. Een gaslek misschien?
Samira, een vriendin van Senay, hoort de schoten op hetzelfde moment. Bang bang bang – alsof het mitrailleurschoten zijn. Ze weet niet wat er aan de hand is. Een helikopter cirkelt boven de buurt. Is het vandaag donderdag?, vraagt ze zich af. Donderdag is het normaal dat er een helikopter boven de buurt cirkelt, om inbraken te voorkomen. Maar het is geen donderdag. Het is dinsdag.
Bij Senay thuis is nu alle rust voorbij. Politie en nieuwsgierige buurtbewoners verzamelen zich in een grote groep bij haar huis in de buurt. Dat is snel – denkt ze – een van de buren heeft waarschijnlijk meteen gebeld. Zelf gaat ze er niet tussen staan. Wat zou dat voor nut hebben? Ze hoort hoe de politieagenten buiten aan het werk zijn, en dat uiteindelijk nog tot half zeven ’s ochtends. Op haar telefoon ziet ze dat AT5 er al over bericht heeft. Nu weet ze pas wat er aan de hand is. Er is een jongen neergeschoten. Hè, wat naar toch! – denkt ze. Vooral omdat het plots zo dichtbij komt. Haar kinderen – tieners – komen even later naar haar toe met hun telefoon in de hand. Die hebben het ook al meegekregen. Ze denkt: wat gaat dat op sociale media toch snel tegenwoordig.
Samira is intussen ook op de hoogte. Ze is geschrokken van het nieuws. Dat had ze niet verwacht. Dat soort dingen hoor je natuurlijk wel vaker, maar je denkt niet dat het in je eigen buurt gebeurt. Het zal vast wel iemand uit het criminele milieu zijn, denkt ze. Natuurlijk blijft het erg voor de ouders, maar als er zoiets gebeurt, gaan je gedachten toch al snel die richting uit.
Bang zijn beide dames niet. Ze zitten vandaag bij Senay thuis, drinken thee en bespreken het voorval van de vorige avond. “Er kan je overal wel iets overkomen. Voor hetzelfde geld gebeurt het volgende week in Noord, of op de Dam.”