De World Press Photo Organisatie reikt jaarlijks de meest prestigieuze prijs uit op het gebied van persfotografie. Eman Mohammed (29) woont in de Verenigde Staten en zou dit jaar deel uitmaken van de jury. Maar door het Amerikaanse inreisverbod voor burgers uit zeven moslimlanden kan de fotojournaliste niet naar Amsterdam komen waardoor ze geen jurylid meer kan zijn.
Mohammed is van Palestijnse afkomst en komt dus niet uit een van de zeven landen die vallen onder het inreisverbod. Toch is ze bang dat wanneer ze naar het buitenland reist, ze niet meer terug kan naar de Verenigde Staten. Dit komt omdat de Amerikaanse overheid haar land van herkomst niet erkent. Op advies van haar advocaat besloot Mohammed niet af te reizen naar Nederland.
Hoe is het met u?
“Ik ben geschokt. De mogelijkheid om gedeporteerd te worden is nog niet het ergste. Het idee dat ik gescheiden kan worden van mijn kinderen gaf de doorslag om niet deel te nemen aan de jury. Ik ben een alleenstaande moeder met een permanente verblijfsvergunning. Mijn twee dochters zijn Amerikaanse staatsburgers. Voor hen is het verwarrend want ze krijgen niet alles mee en ik kan het ze niet allemaal uitleggen.”
“Zelf ben ik een beetje bang voor wat komen gaat. De politieke sfeer is beangstigend. Het enige wat vanaf dit moment nog telt is dat ik een moslim en een arabier ben. Hoewel ik een legale burger ben, kan het systeem me nu dwarszitten. Het is onmenselijk.”
Hoe voelt het om niet te kunnen deelnemen aan de jury van de World Press Photo dit jaar?
“Ik ben teleurgesteld omdat het extreem oneerlijk is. Het was een enorme eer voor mij om gevraagd te worden voor de jury. Dat was meer dan ik ooit had durven dromen. Het feit dat het me zo snel weer werd afgepakt, voelt alsof ik bestolen ben. Het is niet eerlijk dat deze kans mij ontnomen is. Het voelt alsof ik in een gevangenis zit en gestraft wordt voor iets wat mij is aangedaan.”
“Ook voelt het niet meer alsof Amerika mijn land is. Het behoort nu tot de sterkste en de rijkste mensen. De 45ste president heeft de Verenigde Staten haar democratie afgenomen. Dit incident heeft mij duidelijk gemaakt dat de overheid zich beweegt in een nieuwe richting. Het is beangstigend dat de president nu beslissingen kan doorvoeren die tegen de Grondwet zijn. Trump komt niet in de buurt van ‘Making America Great Again’. Amerika is al groots, het gaat erom dat we het zo houden.”
Voelt u zich gesteund?
“Ja, de steun die ik heb gekregen is hartverwarmend. Het maakte het allemaal iets makkelijker. Veel mensen hebben me berichten gestuurd, hun hulp aangeboden en advies gegeven. Deze kleine gebaren betekenen veel voor me. Maar steeds is daar het beangstigende idee dat het bijna onmogelijk is om iemand die zo machtig is, verantwoordelijk te houden voor zijn acties. Mensen die willen helpen worden de middelen daartoe ontzegd. Daarom vrees ik dat mensen niet zo veel kunnen doen.”
Wat voor invloed gaat dit hebben op uw carrière?
“Ik werk voornamelijk als freelancer. Het is belangrijk dat mensen er vanuit kunnen gaan dat ik op kom dagen voor opdrachten. Als ik steeds opdrachten moet afzeggen, gaat dat mijn carrière flink beschadigen. Al het werk waarvoor ik een vliegtuig moet nemen is op dit moment geannuleerd. Dat komt omdat ik ook geen binnenlandse vlucht durf te nemen. Het inreisverbod werd namelijk van de ene op de andere dag doorgevoerd, zonder waarschuwing. Ik wil het risico niet nemen dat ik niet meer terug kan naar mijn kinderen. Het is alsof we de Hunger Games spelen, alsof dat de realiteit is geworden.”
Wat gaat dit betekenen voor de toekomst?
“Vanaf Trump’s inauguratie worden er journalisten gearresteerd en beschuldigd van misdrijven. De aanklachten zijn tot nu toe niet ingetrokken. Journalisten hebben de mogelijkheid goede dingen over Trump te zeggen, hun mond te houden of opgesloten te worden. We gaan in de richting van een dictatuur, iets wat ik persoonlijk erg goed ken. In Gaza heb ik het allemaal gezien. Veel van mijn collega’s zijn bang.”
Foto door Daniel Cuadra.