Zuidoost. Steekpartijen, overvallen, hangjongeren: de wijk Gein heeft de nodige imagoproblemen. Kinderen uit groep 7 van basisschool de Knotwilg hebben onder begeleiding van studenten het afgelopen jaar gewerkt aan het verbeteren van dit imago. Het eindproject werd gisteren onthuld.
Jayden: “Gein is een brutale wijk. Mensen plassen gewoon voor je deur.”
Defainey: “Bij ons worden er steeds dingen in de speeltuin gesloopt.”
Ornelvie: “En er wordt vaak ingebroken in schuurtjes.”
En wat zijn de leuke dingen in de wijk?
Defainey: “Op zaterdag kun je hier op het plein gratis voetballen!”
Jayden: “En in de lente gaat iedereen naar buiten, sporten en picknicken.”
Allemaal willen ze dolgraag van alles vertellen over hun wijk en het Move-project waar ze het afgelopen jaar aan hebben meegedaan. Samen met vier studenten Culturele Antropologie aan de Universiteit van Amsterdam zijn ze op onderzoek gegaan in de wijk en hebben ze een project bedacht en uitgevoerd om iets positiefs voor de wijk te betekenen. Het werd uiteindelijk een kunstproject met lieve graffiti. “Het was een super cool en leuk project!”, aldus Jayden.
Laura Molsbergen (22), een van de begeleidende studenten: “Met de kinderen zijn we tijdens een van de eerste wijklessen op expeditie gegaan in de wijk. Daarin konden kinderen de fijne en minder fijne plekken in de wijk laten zien. Door zelf mensen aan te spreken en te interviewen, kwamen ze erachter wat er in de wijk speelde. Daarna zijn we met de kinderen gaan nadenken over dingen die we konden doen om de wijk leuker te maken.”
“De kinderen kwamen met veel verschillende ideeën. Bijna allemaal gingen ze over samenwerken met de buurt. Zo wilde de klas bijvoorbeeld een uitstapje maken met ouderen, wilden de kinderen kleren inzamelen voor daklozen en had een van de kinderen het idee om alle buren te laten samenkomen in een gebouw om met elkaar te praten.
Uiteindelijk is er gekozen voor lieve graffiti. Daar zie ik dat samenkomen van de buurt niet direct in terug.
“De graffiti komt op verschillende plekken in de wijk te hangen en levert dus iets positiefs op voor de hele buurt. De kinderen mochten stemmen op de ideeën, en de meeste stemmen waren uiteindelijk voor de lieve graffiti. Hier konden ze hun creativiteit in kwijt.”
“Een jongetje zei tijdens de eerste les tegen mij: “Mensen zien Gein vaak als een gangsterbuurt, maar ik vind het hier juist leuk om er te wonen.” Met dit kunstproject kunnen we aan iedereen laten zien wat een leuke buurt dit is. Verder hebben we met de kinderen meegedaan aan de burendag, mochten de buren een van de teksten voor de graffiti’s verzinnen en waren alle bewoners van de wijk uitgenodigd voor de onthulling van de kunstwerken. De buurt was er in die zin dus wel bij betrokken.”
Wat hebben jullie met dit project bereikt voor de kinderen en de buurt?
“We hadden van tevoren geen doel vastgesteld, omdat we het project vanuit de kinderen wilden laten komen. Dat is gelukt, ze hebben zelf in kaart gebracht wat er in de wijk speelt, zelf een project bedacht en het met behulp van echte graffiti artists van artiestencollectief Joenkuintje uitgevoerd. Daarnaast hebben we een brug geslagen tussen studenten en kinderen. Voor veel van de kinderen is de universiteit iets wat ze niet kennen. Maar toen we ze meenamen naar de universiteit en aan het einde van de dag vroegen, “wie zou hier willen studeren?”, begonnen er een paar oogjes te glimmen. Er zitten hier in de klas ook zeker kinderen met de potentie om te studeren.”