Intercity-treinen stoppen sinds een maand niet meer op station Amsterdam Lelylaan. Reizigers en omwonenden reageren wisselend, langs de scheidslijnen van een langzaam veranderende buurt.
Michael Luitjes (32) en Daniëlle Kramer (19) staan koukleumend op het perron van Amsterdam Lelylaan. Ze wachten op de trein naar Amsterdam Centraal. Een sprinter, want de intercity is van Lelylaan verdwenen. “Oh, echt? Ik heb daar nog niks van gemerkt”, zegt Kramer. “Ik neem af en toe de trein naar Rotterdam, want daar woont m’n oma. Moet ik nu overstappen?” Luitjes lacht: “Ik woon in Noord en ga eigenlijk nooit met de trein. Lastig voor jou, Daniëlle.”
Iets langer dan een maand razen de Intercity’s nu langs station Lelylaan. Jarenlang stopten ze, eindbestemmingen Vlissingen of Lelystad, tweemaal per uur op het station, ideaal voor forenzen in het opkomende stadsdeel Nieuw West. Maar sinds 11 december zijn de IC’s vervangen door sprinters naar Den Haag en Zwolle. In plaats daarvan rijden er nu meer intercity’s naar station Amsterdam Zuid. “Bedrijven boven burgers, dus”, zegt een reiziger die anoniem wil blijven.
Het einde van de IC is vreemd, zegt Leilah Thiart, die elke dag van Lelylaan naar Delft reist, waar ze bij DSM werkt. “Het hele gebied is in ontwikkeling, er wordt veel gebouwd, onder meer een grote woontoren voor young professionals en studenten”, zegt ze vanuit de trein. “De verbinding met de binnenstad wordt verbeterd en er wordt veel geïnvesteerd in de buurt. Waarom dan stoppen met de IC? Ik ben er echt helemaal klaar mee, het is zo frustrerend.”
'Ik ben er echt helemaal klaar mee' - reiziger Leilah
Marije Severs, die dagelijks naar Den Haag reist, deelt de frustratie. “Het vervelendste vind ik niet de extra reistijd, maar de extra overstap. Ik moet nu elke dag in Leiden of Schiphol overstappen. De sprinters zijn klein en er is geen wifi. Je kunt er niet in werken.”
Voor zowel Thiart als Severs was de goede bereikbaarheid van Lelylaan een reden een huis te kopen in de omgeving van het station. Door de langere reistijd – tien tot twintig minuten per reis extra – overwegen ze nu een auto aan te schaffen. Dat doet de 28-jarige Kevin Lovink niet, hoewel de intercity ook voor hem belangrijk was om voor Nieuw West te kiezen. “Het zijn toch comfort en gemak die nu wegvallen. Vervelend, maar niet onoverkomelijk”, zegt hij op het perron.
Even verderop lacht Amsterdammer Kocygit. “Stopt de intercity hier niet meer? Dat had ik moeten weten, ik werk bij de NS!” De onderhoudsmonteur, die in Watergraafsmeer aan treinen sleutelt, is zich wel bewust van de nieuwe dienstregeling. “Ik ben elke dag een kwartier sneller op m’n werk, dus dat is top. Maar ik snap wel dat het voor mensen die verder weg werken vervelend is.”
Even verderop, bij de winkels aan de Johan Huizingalaan, maakt niemand zich druk. Nee, zeggen ondernemers, van een Indiase supermarkt, een islamitische supermarkt en de Bart Smit, ze merken weinig van het einde van de IC. Minder klanten? Wel nee. Ook autohandelaren zeggen niet meer auto’s te verkopen sinds de trein vertrok – “misschien komt het nog”, zegt een woordvoerder van Ardea Auto Lijnden. Voorbijgangers halen hun schouders op. Een vrouw met een trolley: “geen problemen en geen last!” Een man, onderweg naar de stomerij: “ik ging sowieso nooit met de trein, heb een fiets, motor en auto”. Een man in schildersoverall begrijpt eerst de vraag niet, en zegt daarna: “stopt de IC er niet meer, joh? Ik kom de buurt zelden uit.”