Vals spelen op de Wallen

Arnon Grunberg maakte samen met studenten een urban game: een rollenspel dat plaatsvindt op de Wallen. Het spel werd donderdag uitgeprobeerd.

“Wil je seks?”, vraagt een drieëntwintigjarige studente. We zijn op de Wallen, op de hoek van de Trompettersteeg en de Oudezijds Achterburgwal. Ramen zijn rood verlicht, hier en daar is een gordijn dichtgeschoven. Het is niet de laatste plek waar je deze vraag zou verwachten. Uit een bruine envelop haalt de studente een roze kaartje tevoorschijn. “Voor één fiche”, zegt ze.

Het is maar een spelletje. Op een koude donderdagmiddag is de rosse buurt het decor geworden voor de urban game die schrijver Arnon Grunberg bedacht. Het is een spel waarin elke deelnemer een eigen rol heeft en de fantasie mag laten werken, maar het wordt gewoon op straat gespeeld. Tussen blowende toeristen, rondhangende zwervers en lonkende raamprostituees.

Maartje Geels (23) is een van de twaalf studenten met wie Grunberg afgelopen maand het spel heeft bedacht. “Hij kwam aan met drie A4-tjes waarop het concept urban game stond uitgelegd. Verder moesten wij het invullen”, vertelt Geels. Urban game is een Amerikaans idee en is in feite een rollenspel op locatie. Over tien dagen is het zover, dan zal de game door 200 mensen gespeeld worden. Vandaag is de testronde, met studenten uit een werkgroep van Geels.

Verdwaasd
Alle deelnemers zijn gewapend met een smartphone. Een speciaal ontwikkelde app navigeert hen door het spel. Hier kijkt niemand op van mensen met oordopjes die verdwaasd over straat lopen. “Leuk, doen jullie een audiotour?”, vraagt een vrouw van het poppenmuseum Maria’s Dolls aan de Oudezijds Voorburgwal.

Via de koptelefoon krijgen de deelnemers een verhaal voorgelezen. Het draait om een mysterie dat opgelost moet worden tijdens het spel. Tegelijkertijd moeten de spelers van elkaar winnen. Hoe dat moet, verschilt voor elk personage. Iedereen krijgt een envelop met daarin informatie over zijn of haar rol en mogelijkheden. Met een beetje geluk heb je ook wat ‘geld’ in de vorm van pokerfiches, of andere attributen die in het spel van pas komen.

Zodra het startschot is gegeven bij Café de Dam, kijken de deelnemers behoedzaam om zich heen. Wie wil wat van jou? Voor wie moet je uitkijken? En tegen wie kun je wat zeggen? Er wordt aandachtig geluisterd naar het verhaal dat iedereen door zijn koptelefoon hoort. Welke locatie is van belang voor hun personage? Waar zijn aanwijzingen te vinden om het mysterie op te lossen?

Moeder
Geels studeert Nederlands en heeft meegeholpen met het bedenken van het verhaal en de personages. Grunberg zelf is vandaag niet aanwezig. Zijn moeder is een paar dagen geleden overleden. “De moeder van Grunberg was in eerste instantie nog een personage in het spel. Dat is uiteindelijk aangepast. We willen dat iedereen zich kan verplaatsen in de rol die ze moeten spelen.”

Het spel, op de grens van werkelijkheid en fantasie, is een experiment. Grunberg wil zien of door middel van een spel een verhaal gemaakt kan worden. De afloop is door de interactie tussen de deelnemers elke keer anders. “We willen mensen aan het denken zetten over de keuzes die ze maken. Het is de bedoeling dat ze zich ook een beetje onprettig gaan voelen. Eigenlijk net als met de boeken van Grunberg”, vertelt Geels.

Vals spelen is toegestaan. Uit het zicht van de andere spelers wisselen twee deelnemers snel wat kaartjes en informatie uit. Een slimme speler doet zich stiekem voor als een ander personage en weet op listige wijze zijn tegenspeelster al haar fiches afhandig te maken. Achter een van de ramen lacht een vrouw in paars glimmende lingerie smakelijk om het tafereel. De studente zelf is gepikeerd. “Wat flauw. Je lijkt die Alberto Stegeman wel, eerst undercover en dan toeslaan.”

Deelnemen aan het spel op maandag 23 februari is nog mogelijk.