De meeste Amsterdammers liggen in de late uurtjes gewoon in bed. Maar ook ‘s nachts wordt in onze stad gewerkt. DJ’s, bakkers, nachtzusters: waarom kozen ze ervoor te werken wanneer iedereen slaapt? Deze keer: slotenmaker Daan Numan.
“De nacht, daar hebben de anderen nooit zin in”, zegt Daan Numan (31). Om halfdrie vrijdagmorgen rijdt hij in zijn Golf door de verlaten straten van Amsterdam. Een kwartier eerder is hij uit bed gebeld. In de kofferbak staat Numans gereedschapskoffer klaar. Naast de handrem een beker koffie. “Extra sterk, daar word je wel wakker van.”
Vier jaar geleden begon Numan slotenmakersbedrijf AAHS Slotenwacht. Naast de winkel in Amsterdam-Zuid heeft hij een 24-uurs slotenservice voor mensen die zijn buitengesloten. Numan of een van zijn twee medewerkers gaat er dan naartoe. “Ik kom uit de technische hoek en was op zoek naar een leuke baan”, zegt Numan. “Dit is toch heerlijk, ’s nachts zo door een lege stad rijden. Je ziet nog eens wat.”
Nieuwe hulphond
Na tien minuten rijden stopt Numan voor het huis van Cailine Kuit (47), een blonde vrouw in een forse gemotoriseerde rolstoel. Vanavond ging ze met Teresa van Dongen (26) naar een lezing. Om twee uur kwam het tweetal weer terug bij het huis van Kuit. Kuit kwam er niet meer in. Haar nieuwe hulphond had de metalen vergrendelingshaken op de voordeur gedraaid. Naast de voordeur komen aan straatkant twee zijdeuren uit. Die moet Numan nu openmaken.
Deuren die zijn dichtgevallen in het slot kan Numan schadevrij openen, maar de zijdeuren zijn op slot gedraaid. Het slot moet dus worden geforceerd. Numan loopt naar de keukendeur en opent zijn gereedschapskoffer. Hij verwijdert wat schroefjes aan de buitenkant. Dan zet hij een van zijn speciale gereedschappen op het slot en wrikt. Kloink! Het sleutelgat is leeg. “Je mag naar binnen”, zegt Numan.
Van Dongen duwt tegen de deur, nog eens, met haar volle gewicht, maar de deur blijft koppig steken in de deurpost. “Ik zei nog, neem de andere deur”, zegt Kuit. “Mijn keukentrolley staat in de weg!” De bruine hulphond krabt blaffend aan het venster.
Metalige krak
De slotenmaker begint aan de andere deur. Ditmaal draait hij met een boormachine een schroef in het sleutelgat. Hij zet een cilindervormige klem op de schroef en geeft een paar draaien aan een ratel. Opnieuw klinkt een metalige krak. Van Dongen glipt naar binnen en maakt van binnenuit de voordeur open. Twee honden springen op hun baasje af. Naast haar nieuwe hulphond heeft Van Dongen nog een andere. Wild rennen ze over de stoep, terwijl ze het gezelschap grondig besnuffelen. Kuit rolt zoemend haar huis binnen.
Sloten als deze zijn sowieso niet veilig genoeg, zegt Numan achteraf. De geforceerde sloten hadden een tweesterrenkeurmerk van SKG, maar volgens Numan is een driesterrenslot tegenwoordig geen overbodige luxe. “Dit ging hartstikke snel, of niet dan? Inbrekers doen precies hetzelfde. Maar de hele stad hangt nog vol met tweesterrensloten.”
Overbodige deur
Nu iedereen binnen is, plaatst Numan nieuwe sloten. In vijf minuten zit het eerste slot erin. Nu de keuken nog. De keukentrolley wordt weggerold, maar de deur zit nog steeds klem. Dan ziet Numan het probleem. De houten vloer is te hoog. “Het is ook maar een overbodige deur”, zegt Kuit. Omdat de deur niet open kan, moet iemand aan de buitenkant gaan staan om het slot ook aan die kant vast te schroeven. Van Dongen gaat naar buiten, terwijl Numan van binnen aanwijzingen roept. In een kwartier zijn beide sloten vervangen.
De honden zijn intussen wat gekalmeerd. Numan maakt de rekening op. De nieuwe hulphond snuffelt nieuwsgierig aan het papiertje. “Ik heb hem in september uit Spanje geadopteerd”, zegt Kuit. “Hij vreet alles op, haalt ongelofelijk veel streken uit. Maar wat hij nu doet is wel het toppunt. Nee, ik ga nog eens een avondje weg.”