De grote zaal van de Sporthallen Zuid heeft wat weg van een arena. De muziek staat hard en het publiek schreeuwt oorverdovend. “Vanuit het hele land komen hier leden van studentenroeiverenigingen met ploeggenoten die hen aanmoedigen”, vertelt Sanne van den Bor (22). Ze is lid van roeivereniging Nereus en organisator van het Nederlands Kampioenschap Indoorroeien (NKIR), dat zaterdag plaatsvond.
“Nereus organiseert het NKIR al voor de vijfentwintigste keer”, zegt Van den Bor. “Het is ooit begonnen als een wedstrijd ter ere van een lustrumfeest. Nu zijn er 1.474 deelnemers. Ik schat dat in totaal ongeveer 1.500 toeschouwers komen.”
Tussen 9.00 uur en 18.00 uur worden 36 rondes geroeid. Daarvan zijn 12 voor een Nederlandse titel. Categorieën zijn ingedeeld naar geslacht, gewicht, leeftijd en ervaring. Verder is het simpel. Deelnemers nemen plaats op een roeiapparaat, ook wel ergometer, en roeien zo snel mogelijk een fictieve twee kilometer.
Eindsprint
Van den Bor deed één keer zelf mee aan het NKIR in een eerstejaarsploeg. “Het was zo voorbij. Ik ging op zo’n ding zitten en had eigenlijk niet echt meer in de gaten wat er gebeurde. Meestal zet ik bij een wedstrijd een eindsprint in, maar dat vergat ik totaal. Om eerlijk te zijn vind ik het leuker om te kijken dan om mee te doen.”
Elke roeier heeft op het apparaat een beeldschermpje waarop staat hoeveel afstand nog afgelegd moet worden. Voor de toeschouwers is een groot scherm opgehangen. Daarop beweegt zich voor iedere deelnemer een virtueel bootje.
“De tijd is op elk moment exact af te lezen. Bij roeiwedstrijden in boten zijn maar een paar punten op de route waar de tussenstand precies wordt gemeten. Bovendien moeten toeschouwers daar altijd meefietsen, hier kunnen ze van heel dichtbij aanmoedigen”, zegt Van den Bor.
De roeiapparaten staan inderdaad op slechts een paar meter van het publiek. Groepen studenten hangen over de hekken om hun clubgenoten aan te moedigen. “Kom op Nicole, je kunt het. Alles geven nu!” Het meisje op ergometer nummer 1 verbijt de pijn in haar benen.
“Roeien is eigenlijk best een individuele sport”, vindt Van den Bor. “Natuurlijk, in de boot heerst wel een ploeggevoel, maar iedereen traint voor zichzelf. Om beter te worden en in de beste boot terecht te komen.” Omdat tijdens de wintermaanden geen bootwedstrijden zijn, wordt veel getraind op de ergometers. “Je wordt er superfit van.”
Koningsnummer
Om 15.00 uur begint het koningsnummer: mannen, lichtgewicht. Als favorieten in het twintigkoppige deelnemersveld gelden Stef Broenink (24) en recordhouder Roel Braas (27).
Enkele minuten voordat het startschot klinkt, blijkt dat Braas niet meeroeit. Hij heeft een rugblessure. Zijn record vaart als animatie van een wit bootje mee op het scherm.
“We willen proberen om in volgende jaren meer toproeiers hierheen te krijgen, vanuit de Nederlandse Roeibond. Het is natuurlijk het leukste als echte toppers meedoen. Het niveau kan nog wel wat omhoog”, vindt Van den Bor.
Broenink wint de race, al lukt het hem niet het record van zijn afwezige concurrent te breken. Hij wordt snel naar het podium gestuurd. Zijn ploeggenoten zetten traditiegetrouw uit volle borst het clublied in. De Nederlands kampioen zingt mee. “Dat doen ze allemaal”, lacht Van den Bor. “Daarom is het wel zo leuk als een hele groep vanuit de vereniging komt aanmoedigen. Anders sta je daar op het podium in je eentje te zingen.”
Update 19-1: De organisatie van het NKIR meldt dat naar schatting 5000 tot 6000 toeschouwers aanwezig waren.