Paladino's fluorescerende jungle in de Jordaan

NAP Nieuws bezoekt iedere editie een bijzondere plek of een speciaal persoon in Amsterdam. Altijd een overtreffende trap: de grootste, oudste, duurste … van onze hoofdstad. Deze week: ‘Electric Ladyland’ in de Jordaan, het eerste museum ter wereld voor fluorescerende kunst.

“O my god”, roept een jonge Engelse toerist als hij Electric Ladyland via een trappetje bereikt. “Fucking awesome.” Zijn mond valt open van verbazing. Een grot vol psychedelische kleuren schijnt in de duisternis. Een rode gloed stroomt over azuurblauwe stenen. Fluorescerende lava druipt langs de muren naar beneden. Scheurende gitaarsolo’s van Jimi Hendrix galmen door de piepkleine Jordanese kelder. Electric Ladyland, vernoemd naar een album van Hendrix, is een grote psychedelische trip.

Als de kelder gevuld is met acht gasten doet eigenaar Nick Paladino (57) het licht uit. Met een black light-lamp in de hand ijsbeert hij door de kelder. Met zijn lange grijze baard en geborduurd bloemetjeshesje komt deze Amerikaan rechtstreeks uit de hippietijd. Hij schijnt op zijn arm. Felle kleuren worden zichtbaar. “Moet je kijken, deze tattoo, helemaal van fluorescerende kleuren. Zelf gemaakt”, zegt hij glunderend.

LSD liefde
Een jonge Fransman zit in kleermakerszit voor de grot. Knetter stoned staart hij voor zich uit. Hij praat in zichzelf, zijn ogen staan wijdopen. Paladino grinnikt. “Zo veel jonge mensen van overal ter wereld komen naar mijn museum voor hun eerste paddo- of LSD-trip. De kleuren werken zo intens. Een mindblowing experience.” Paladino weet waar hij het over heeft. Sinds de jaren zeventig maakt hij fluorescerende kunst, altijd onder invloed. “De liefde die je voelt als je deze kleuren ziet terwijl je aan het trippen bent, wil ik delen met deze jongeren”, zegt hij met een brede lach.

Droomgrot
Toen hij eind jaren zeventig van New York naar de Jordaan verhuisde, dompelde hij zich verder onder in psychedelische drugs en bouwde hij in zeven jaar tijd ‘the cave’. Het is zijn ultieme droomgrot. “’s Ochtend nam ik vaak al een ‘hit’ LSD,. pakte m’n fluorescerende verf en ging de kelder in. Pas ’s avonds laat kwam ik weer naar boven. Jarenlang.”

In een hoek laat hij trots zijn verzameling fluorescerende stenen zien. Ze komen uit alle uithoeken van de wereld: Amerika, Noorwegen, Peru, Afghanistan. “Is het niet ongelooflijk dat deze kleuren overal in de natuur aanwezig zijn? Overdag zie je er niets van, maar als je er ’s nachts op uit trekt met een black light-lamp gaat er een ongelooflijke wereld voor ons open.”

Iets anders dan Van Gogh
De laatste jaren is Paladino’s minimuseum uitgegroeid tot een ware toeristenmagneet. “Per dag krijg ik soms wel honderd bezoekers”, zegt Paladino. Sinds de opening in 1987 was het museum nooit zo populair als nu. Reisgidsen hebben Paladino ontdekt. Zo roemt de Lonely Planet Electric Ladyland als een leuk alternatief voor de reguliere toeristenhap. “Dit is nog eens wat anders dan de hele dag schilderijen kijken”, grapt Australiër James (28).

James loopt naar buiten. Uit zijn binnenzak pakt hij een joint. Grote rookwolken stijgen op. “Wij aussies komen naar Amsterdam voor de psychedelische ervaring, niet voor Ven Gogh of Ann Frenk.”