Het is deze woensdagavond alweer de tiende woninginbraakpreventietour van stadsdeel Nieuw-West. Dit keer gaan de stadsdeelmedewerkers en buurtvoorlichters de Osdorpse wijk Midden Aker Polder in. De buurtbewoners krijgen folders en een tijdschakelaar, en kunnen hun verhaal kwijt: “Ze moeten de vingertjes afhakken van die dieven!”
Een fluorescerend geel hesje of rode jas, een karretje vol tasjes en een blocnote met plattegrond: de buurtvoorlichters en medewerkers van stadsdeel Nieuw-West zijn klaar voor de woninginbraakpreventietour. De komende twee uur zullen ze bij ruim 250 huizen aanbellen om anti-inbraaktips te geven. Als de groep het buurthuis Huis van de Wijk in Osdorp uitloopt – waar ze een uur geleden verzamelden – ontstaat eerst lichte chaos. “Waar moest welk duo ook alweer heen?”, vraagt één van de deelnemers, turend op zijn plattegrond.
Na wat overleg en een verkeerde afslag heeft het duo John en Mala de juiste straat gevonden. Beiden dragen een rode jas. ‘Buurtvoorlichters’ staat erop. De meeste deelnemers van de inbraakpreventietour zijn werkzoekenden die via Zone3 – een stichting die buurtbeheerders, schoonmakers en huismeesters levert – als buurtvoorlichter ervaring opdoen. John en Mala gaan vanavond aan de slag in de Karl Grögerstraat in de wijk Midden Aker Polder. Een medewerker van het stadsdeel vertelde vooraf dat hier mensen wonen “die het sociaal-economisch iets beter hebben” en dat er de laatste tijd veel inbraken zijn.
Lampje aanlaten
Het is inmiddels zes uur. Het laatste beetje zon van de dag kleurt de straten oranje. John belt aan bij het eerste huis. Een vrouw doet open en luistert aandachtig naar zijn verhaal: “Het is belangrijk uw deuren en ramen goed af te sluiten, en altijd een lampje aan te laten als u weggaat. Als u iets verdachts ziet, kunt u het beste 112 bellen. En bent u al bekend met Burgernet?” De vrouw reageert enthousiast: “Wat een goede actie! Een paar huizen verder is een tijdje terug nog ingebroken bij een zeventigjarige vrouw. Ga daar ook eens langs.”
Bij het desbetreffende huis kijkt een oudere vrouw wantrouwig door het raam. John houdt het tasje van stadsdeel Nieuw-West veelbetekenend omhoog. Hierin zitten foldertjes en een gratis tijdschakelaar die de mensen krijgen. De vrouw verontschuldigt zich als ze opendoet: “Er is hier een tijdje geleden ingebroken, dus ik ben extra voorzichtig. Ze hebben de hele boel overhoop gehaald”, zegt ze fel. “Ik ben nog van de oude stempel hè? Van mijn ouders moest ik altijd de lichten uitdoen om energie te besparen.” Met woede in haar stem: “Ze moeten de vingertjes afhakken van die dieven! En ze geen uitkering meer geven.”
Het is ondertussen gaan regenen en de harde wind blaast in het gezicht van de buurtvoorlichters. Toch blijven ze hun karretje stug voorttrekken zonder een huis over te slaan. Het grootste deel van de bewoners reageert positief. “Fijn, mijn tijdschakelaar is net stuk” of “Een grote hond werkt ook goed tegen inbrekers”. Toch is niet iedereen blij met hun komst. “Ik doe niet aan dit soort dingen aan de deur, en dat tasje wil ik ook niet!”, snauwt een vrouw. Mala vertelt dat ze bij een cursus over buurtvoorlichting leerden altijd rustig te blijven. “Wij komen voor hen, dus als ze onze hulp niet willen, is dat hun keuze”, zegt ze zacht. “Maar ik vind het hartstikke leuk om te doen. Soms doe ik mijn verhaal zelfs in een andere taal. Ik spreek ook Surinaams, Hindi, Pakistaans en Engels”, vertelt ze trots.
Vrolijke wijkagent
Dan komt wijkagent Frank Westerop langs op zijn witte politiescooter. De vrolijke man rijdt rond om het inbraakpreventieteam te ondersteunen. “Kun je ook even mijn Twitter noemen? @pol_map. Daar doe ik tegenwoordig ook aan. Ik schrijf berichtjes over zaken in de buurt enzo”, zegt hij, terwijl hij zijn politiepetje rechtzet. Na een kort praatje gaat hij verder met zijn ronde.
John en Mala zijn inmiddels bijna klaar. Uit verschillende woningen komen kruidige etensgeuren. Nog even dan is het acht uur en kunnen ze zelf gaan eten. Energiek maken ze hun ronde af. John: “Je wil echt iemand voor je winnen, inspelen op het gevoelsniveau.” Eén van de laatste bewoners bij wie ze aanbellen, vertelt nog een apart verhaal. Ze dacht dat haar buren gingen verhuizen, maar achteraf bleek dat dieven de hele inboedel in een verhuiswagen geladen hadden. “Sommige dieven zijn zo slim, tegen hen werkt een lichtschakelaar of de deuren goed op slot doen niet.”