Wilde duiven vangen in de Amsterdamse binnenstad en er wildpaté van laten maken. Het driemansbedrijf Duke Faunabeheer is onlangs in opspraak gekomen om het vangen van deze ‘vliegende ratten’. Medewerker Arie den Hertog vindt het geen probleem.”Het is nodig, want duiven veroorzaken overlast.”
Het is vroeg in de ochtend wanneer de zwartgrijze bestelbus de stoep op rijdt. ‘Duke Faunabeheer’ staat met witte, sierlijke letters op de zijkant. De opkomende zon verlicht een strook van het kleine plein aan de Amsterdamse Jodenbreestraat. Arie den Hertog (39) parkeert zijn bus in de hoek van het plein en stapt uit. Hij ritst zijn jas tot boven dicht. “Brr, wat is het koud. Nu maar hopen dat er wat duifjes te vangen zijn vanochtend.”
Familiebedrijf
Samen met zijn vader Dick (63) en collega Marcel Dootjes (38) vangt den Hertog in opdracht gevogelte en kleine zoogdieren. Particulieren en bedrijven kunnen bij het in Lelystad gevestigde bedrijf aankloppen bij hinder van onder andere duiven, meeuwen en ganzen. Ook voor overlast van mollen, konijnen en vossen is het bedrijf te bereiken. “Marcel komt zo even helpen”, zegt den Hertog. “Daarna gaat hij mollen vangen.” Hij pakt een zakje oud brood uit de bus en strooit het in stukjes op het plein.
Dootjes komt enkele minuten later aanrijden en zet zijn bus naast die van den Hertog. “Die daar moeten we hebben.” Den Hertog wijst naar een groepje duiven op een hoge lantaarnpaal op het Waterlooplein. Dootjes volgt zijn blik. “Dan moeten we ze eerst hier naartoe krijgen.” Hij strooit nog wat brood op het plein, maar de duiven blijven weg. Wel krioelt het van de meeuwen. “Maar die vangen we vandaag niet. De opdrachtgever heeft duivenoverlast bij ons gemeld.” Om te voorkomen dat de opdrachtgevers erop worden aangesproken, wil den Hertog niet kwijt wie zij zijn.
Een probleem oplossen
Duke Faunabeheer kwam de afgelopen maanden in opspraak door het vangen van stadsduiven in Amsterdam. De duiven worden gevangen met een schietnet en poelier Thomas de Meel maakt er vervolgens wildpaté van. De Partij van de Dieren stelde eind vorig jaar Kamervragen over de kwestie. Het vangen van de duiven zou onnodig en zielig zijn. Den Hertog vindt dat hij de stad helpt. “Amsterdammers vinden mijn werk juist goed, want ik zorg ervoor dat ze minder overlast hebben. Laatst vroeg een voorbijganger nog ‘wanneer we konden eten’.”
Den Hertog pakt een emmer met zaden uit zijn bus en strooit wat op het plein. “Nu is het wachten tot de duiven komen.” Hij legt uit dat het alleen zin heeft om in één keer veel duiven te vangen. “Ze leren snel. Als ik nu een paar duiven vang, komt de rest de volgende keer niet meer op het plein zitten. Ik wil er hier minstens twintig vangen.” Dootjes valt hem bij: “Met zes duifjes kom je er niet. We komen hier om een probleem op te lossen.” “Duiven schijten overal en lopen in winkels naar binnen. Dat bezorgd overlast”, zegt den Hertog.
Adrenalinekick
Het wordt steeds drukker op het plein en een grote bestelbus rijdt over de zaden heen. Een paar duiven vliegen weg. Zes blijven zitten en pikken de laatste zaadjes op. “De duiven gaan vandaag niet meer komen. Het is te druk. De volgende keer komen we vroeger.” De mannen besluiten het over twee of drie weken op het Waterlooplein weer te proberen.
Dootjes vertrekt en den Hertog zet de emmer zaden weer in zijn bus. “Het is jammer dat we vandaag geen duiven hebben gevangen. Als het wel lukt krijg ik echt een adrenalinekick. Ik ben geboren met een vangdrang.” Den Hertog wrijft zijn handen bij elkaar om ze te verwarmen. “Ik vind het nooit zielig om duiven te vangen en doden. Ik relativeer het naar de schade die ze veroorzaken.” Langzaam loopt hij richting zijn bestelbus. “En trouwens, duif is heerlijk. Probeer het maar eens!”