Abvakabo FNV is ontevreden over de huidige cao voor zorgmedewerkers en organiseerde afgelopen dinsdag een staking in verschillende verzorgingstehuizen. De medewerkers van zorgcentrum Sint Jacob deden ook mee. Al waren zij vooral boos over de aankomende sluiting van hun gebouw. Gewapend met FNV-sjaals en een accordeon vragen ze aandacht van de werkgever.
Vanuit de lift klinken de harde stemmen van werknemers van ouderen woon- en zorgcentrum Sint Jacob. “Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, waar is toch mijn baan gebleven.” Melodie van het strijdlied: Berend Botje. De zingende werknemers verzamelen zich op de stoep voor het gebouw. Ze dragen witte actiekleding en zwaaien met gekleurde FNV sjaals. ‘Mijn werk is het waard’, staat erop.
In woonzorgcentrum Sint Jacob, onderdeel van zorgaanbieder Amstelring, onderbraken dinsdag zo’n dertig medewerkers een uur lang hun werkzaamheden. Ze komen in actie tegen de voorgenomen sluiting van de locatie. Vorig jaar besloot het bestuur de locatie gefaseerd te sluiten omdat het gebouw niet meer aan veiligheidseisen voldoet. Renovatie is niet mogelijk. Met de sluiting verliezen honderden medewerkers hun baan. Het gaat vooral om laaggeschoolde werknemers: schoonmakers, horecapersoneel en verzorgers zonder medische bevoegdheden.
Sociaal plan
Eén bewoonster is met de stakers mee naar buiten gegaan. Haar rolstoel staat in het midden van de groep. Om haar heen zingen de werknemers. Ze proberen de aandacht te trekken van voorbijkomende fietsers. Medewerkster Yvonne kauwt op een chocolademuffin. “Sommigen van ons werken hier al twintig jaar, maar hebben geen diploma. Hoe gaan die ooit weer aan een nieuwe baan komen?”
De staking is onderdeel van de landelijke staking die vakbond Abvakabo FNV organiseerde. Abvakabo (zo’n 350.000 leden) protesteert tegen de huidige cao van zorg- en thuiszorgmedewerkers. Eind vorig jaar werd daarover besloten met kleinere vakbonden als NU91 en CNV publieke zaak. Abvakabo liep weg van de onderhandelingstafel. Belangrijkste verandering was de salarisverhoging van 0,77 procent en een eenmalige uitkering van 0,8 procent van het salaris. Voor sommige werknemers zou dat neerkomen op ongeveer zestig euro. Niet meer dan een cadeaubon, vindt Abvakabo. Bij de staking in het Sint Jacob staat vandaag niet zozeer de cao centraal, maar het sociaal plan.
Amsterdamse accordeonist Rien ten Hal zet een nieuw liedje in. Hij is uitgenodigd om de medewerkers te ondersteunen bij hun protest. En ook omdat de muziek leuk is voor de bewoners. Zijn repertoire bestaat uit Hollandse klassiekers als ‘kleine jodeljongen’ en ’t was aan de Costa Del Sol.’ Medewerker Vera zingt het hardst. De FNV sjaal heeft ze als een Rambo-accessoire om haar rode krullen geknoopt. 
De actie buiten duurt niet langer dan vijf minuten. Een van de organisatoren van Abvakabo roept iedereen op naar binnen te gaan. Het officiële programma in de aula van het verzorgingshuis begint bijna. In de zaal staan stoelen opgesteld. Ze zijn lang niet allemaal bezet. Twee bewoners parkeren hun rolstoel naast de achterste rij, verder zijn er geen ouderen aanwezig. Aan de zijkant staat een tafel met chocolademuffins en FNV-buttons. Accordeonist Rien neemt plaats op het podium. Een medewerker deelt songteksten uit.
In gesprek
Om kwart over twee pakt een van de FNV organisatoren de microfoon. Dinsdag zal Abvakabo een officiële brief naar Amstelring sturen, maar hij legt hier de voorwaarden nog even uit. FNV vindt het sociaal plan van Amstelring te mager. De werknemers moeten minstens een jaar de tijd hebben een nieuwe baan te vinden, in plaats van de vijf maanden die ze van Amstelring krijgen. Daarbij moet Amstelring geld en tijd beschikbaar maken om de ontslagen werknemers een opleiding te bieden. De grote vraag: “Is Amstelring bereid om in gesprek te gaan met Abvakabo?”
Bas Schiebaan, strategisch adviseur bij Amstelring, krijgt de kans te reageren. “Wij zijn nooit gestopt met onderhandelen”, zegt hij. “Abvakabo is weggelopen.” Hij kijkt met opgetrokken wenkbrauwen de zaal in. Het personeel moet begrijpen dat de organisatie in een moeilijke situatie zit en dat het ‘alle hens aan dek is.’ Er klinkt geloei uit de zaal. Medewerker Yvonne onderbreekt hem: “Jullie moeten in Den Haag maar meer geld gaan regelen.” “Als je geld wilt moet je bij de zorgverzekeraars zijn”, reageert Schiebaan. “Niet in Den Haag en ook niet bij Amstelring.” “Ja ja”, mompelt Yvonne. “En wel allemaal een dure auto rijden.”
Om half drie is de actie klaar. De zaal moet leeg. De medewerkers moeten weer aan het werk. Yvonne beent boos weg. “Dit heeft toch geen zin”, roept ze. “Den Haag moet er iets aan doen. Ze lachen om deze staking. We moeten gewoon heel Nederland platgooien!” Ze gebaart druk met haar handen. FNV organisator Suzanne Scholtemeijer probeert haar te sussen. “Het gaat altijd stapsgewijs schat, volgende keer doen we een paar uur langer.” De overgebleven muffins brengt ze naar de zaal ernaast. Daar begint de bingo.