Het euro-ontbijt bij de Ikea in Delft is in het weekend voorlopig van de baan: te veel files. Bij het Amsterdamse filiaal zijn zulke maatregelen niet nodig. Wel lijkt het cappuccino-apparaat te bezwijken onder de grote drukte.
“Niet zo duwen jongen, je bent hier niet thuis!”, snauwt een gezette vrouw tegen een bleke jongen in de rij voor het Ikea-ontbijt. De jongen doet alsof hij het niet hoort en grist twee omeletten voor de neus van de vrouw weg. “Nou lekker dan, luisteren doen ze ook niet meer”, zegt ze tegen niemand in het bijzonder. Ze legt vier omeletten op haar bordje.
Tussen half tien en half elf is het restaurant van de Amsterdamse Ikea overvol, vanwege het euro-ontbijt. De mensen staan rijen dik met dienbladen vol croissants, gekookte eitjes en kopjes koffie. De Ikea in Delft stopt voorlopig met de actie in het weekend om ellenlange files te voorkomen. Het is een test, want het is niet zeker dat de files worden veroorzaakt door de ontbijtklanten alleen. 
“Ik werkte vroeger in de bouw, maar zit tegenwoordig thuis”, zegt Fred (53) terwijl hij zijn bord vollaadt met pannenkoeken en een stapel stroopzakjes. “Een maat van me gaat verhuizen en vroeg of ik wilde helpen. Ik heb niets beters te doen. En hij heeft beloofd om me te trakteren op een ontbijtje.” Zijn vriend slaat hem joviaal op de rug. “Ja Fred, die euro ken d’r nog wel af!”
Tijdens het spitsuur tot half elf krijg je voor een euro een croissantje, een gekookt eitje, een kaiserbroodje, een bakje boter en jam, een plakje fabriekskaas en een kopje koffie of thee. De koffie mag nogmaals bijgevuld worden. Ook zijn er goedkope snacks, zoals voor 99 cent twee Amerikaanse pannenkoeken of een omelet en een paar plakjes bacon voor 29 cent.
Delftse taferelen?
Volgens kassamedewerkster Natasha (29) zorgen de euro-ontbijtjes iedere ochtend voor veel drukte: “In het weekend is het nog drukker, dan kun je je kont niet keren. Maar het is hier geen Delft hoor.” Veroorzaken de ontbijtjes hier ook files? “Nee, Amsterdamse Ikeabezoekers kunnen ook naar Utrecht of Haarlem. De Delftse ontbijters moeten veel langer rijden naar een andere Ikea.”
Een vrouw met een kinderwagen en een dienblad op wielen probeert zich door de menigte te wringen. De baby in de kinderwagen zet het op een huilen. “Kunnen jullie even aan de kant gaan? Die mevrouw wil erlangs!”, roept Natasha geïrriteerd. 
Koffiedrama
Het cappuccino-apparaat is kapot. Er komt alleen nog maar melkschuim uit. Nisrim (42) schuift haar kopje hardhandig onder het apparaat. “Dan maar zwarte koffie. Ik houd daar niet van, maar ik heb er voor betaald.” Haar zoontje krijst onbedaarlijk. “Haha, hij wil naar de ballenbak. Maar ik ga eerst lekker eten hoor.” Een medewerkster van de Ikea snelt naar de machine. Het lukt haar niet om het apparaat aan de praat te krijgen en ze hangt er een briefje met ‘buiten werking’ op. Een groep ouderen moppert. “Ik neem altijd een cappuccino. Wat moet ik nou drinken?”
De klanten komen het restaurant binnen via een directe ingang onder de Ikea, maar vanaf tien uur geldt dit niet meer als uitgang. Je moet de winkel via de officiële uitgang verlaten, langs alle producten en aanbiedingen. Ook met een ferme tred kost dat nog zo’n zeven minuten. Een groepje studenten zit uitgeblust op een Klippan bank. “We hebben vannacht in de kroeg bedacht dat we met z’n allen bij de Ikea zouden gaan ontbijten. Nu we hier zijn, bevalt het toch iets minder goed dan gedacht.” Een jongen in trainingspak neemt een slok appelsap. “Het is best lekker en kost niets, maar ik ben wel misselijk. Het is hier zo druk en warm.” Een van de studenten ziet wat bleek. “Ik voel me echt niet lekker”, kreunt hij. “Ik doe dit nooit meer, ouwe.”