Kleine winkeliers in het Stadshart van Amstelveen zijn niet blij met de verruiming van het aantal koopzondagen. In december besloot de gemeente Amstelveen dat de winkels vanaf 1 februari elke zondag van 12.00 tot 18.00 uur open mogen. Toch zijn kleine ondernemers nu al niet te spreken over de 52 koopzondagen per jaar.
“Ha, je komt op het goede moment”, antwoordt Joyce Rutten lachend op de vraag of ze de verruiming van de koopzondag in Amstelveen een goede zaak vindt. De eigenaresse van bloembinderij Smit staat al vijftien jaar op het Amstelveens Stadshart en ook vandaag is ze dik ingepakt tegen de kou met handschoenen, een warm vest en een zwarte bodywarmer bloemen aan het verkopen. Ze had het er net nog met haar collega over dat ze het vooralsnog niet ziet zitten elke zondag open te gaan. “Afgelopen zondag was het K. U. T. met een heel grote K”, zegt Rutten terwijl ze een afgebroken roos uit een bosje roze rozen trekt.
Die dag was het winkelcentrum voor de tweede achtereenvolgende zondag open, maar echt storm liep het volgens Rutten niet. Hoogstens twintig man heeft ze gezien. “We geven het een kans, maar als het niets wordt, blijven we gesloten. Dan kan ik beter mijn bloemen koel binnen bewaren, dan dat ze staan te verpieteren in de winterzon. Het is voor mij als kleine bloemist gewoon niet rendabel.” Rutten heeft geen wurgcontract, waardoor ze niet open moet. Dit in tegenstelling tot enkele winkeliers in het Rembrandthof, die volgens Rutten een boete van 1500 euro krijgen als ze gesloten blijven.
Elke week koopzondag niet haalbaar in voedselbranche
De eigenaar van Koning de Visspecialist vindt de koopzondag “een slechte zaak”. Volgens hem is een extra dag open voor kleine ondernemers in de voedselbranche niet te doen. “Met alle respect voor de medewerkers van kledingzaken”, zegt de vishandelaar die liever niet met zijn naam in de pers komt, “maar zij komen vijf minuten voordat de winkel opengaat binnen, halen een stofzuiger over de vloer en gaan vijf minuten na sluitingstijd weer naar huis. Ik ben al vanaf zeven uur ’s ochtends met drie of vier man bezig de toonbank te vullen, terwijl ik pas na drie uur een handje vol klanten krijg.”
De visboer, die al zestien jaar het bedrijf runt in het Stadshart, verliest elke week een paar honderd euro door op zondag open te gaan, omdat zijn personeel tweehonderd procent uitbetaald moeten krijgen, terwijl hij bijna niets verkoopt op zondag. “De managers op het kantoor die dit bedenken vinden het ook niet leuk als ik elke week tweehonderd euro uit hun portemonnee haal”, roept hij vanachter de rijkelijk gevulde toonbank, waar hij vis staat schoon te maken.
Ook eigenaresse Jolanda van Os van tabakszaak Van Lookeren is “niet happy” met de 52 koopzondagen. Twaalf jaar geleden nam ze de winkel in het Binnenhof over. Van Os, een tengere vrouw van middelbare leeftijd met zwarte rand kohlpotlood rond haar ogen, merkt voornamelijk een verschuiving van klanten, omdat ze zaterdag geen zin hebben om te winkelen. Zij ziet haar omzet daardoor niet stijgen, terwijl ze wel een extra dag open is.
Toch is ze van plan elk zondag open te gaan, omdat het winkelcentrummanagement dat verwacht. “Maar heb ik natuurlijk ook een privéleven. Daar blijft weinig van over als ik zeven dagen per week in de winkel sta”, zegt ze terwijl ze een pakje sigaretten verkoopt aan een oudere dame die vaste klant is. Wat betreft het concurreren met winkelcentra in Amsterdam, Schiphol en Hoofddorp, denkt Van Os dat Amstelveen de strijd al heeft verloren. “In Hoofddorp kunnen klanten immers gratis parkeren, hier niet.”
Ook Rutten (bloemisterij Smit) ziet het niet zitten om zeven dagen per week te werken. “Ik weet wel leukere dingen die ik op zondag met mijn gezin kan doen. Aan de andere kant: als je elkaar bijna niet ziet, kun je ook geen ruzie maken. Het is dus ook wel weer goed voor je huwelijk”, zegt ze met een knipoog.