De thuishulp dreigt te verdwijnen. Dankzij de landelijke bezuinigingen op de zorg worden gemeentes gekort op hun budget voor de hulp in het huishouden. Daarom worden dit jaar de contracten van 169 zogenaamde alfahulpen in Amsterdam niet verlengd. Dat heeft gevolgen voor zowel thuishulp Corrie als cliënte Fien.
Fien Makkelie (82) en Corrie Stuuts (44) zitten ’s ochtends tegenover elkaar aan de grote ronde tafel. Op het dikke rood-groene tafelkleed staan twee kopjes koffie. “Mijn man en ik wachten altijd met de koffie op haar”, zegt Fien. “Eerst een kopje koffie en een beetje kletsen.” Corrie reageert lachend: “Maar daarna moeten we wel iets gaan doen.”
Fien heeft haar versleten knie laten opereren, en afgelopen jaar kreeg ze een hersenbloeding. Daardoor kan ze niet goed meer bukken. Haar man, ook 82, heeft een hartstilstand gehad en is sindsdien snel vermoeid. Daarom helpt Corrie, werkzaam bij zorgaanbieder Cordaan, sinds september 2011 elke dinsdagochtend tweeëneenhalf uur lang met het schoonmaken van de woning met twee verdiepingen op de Meeuwenlaan in Amsterdam-Noord. “We wisselen altijd af. Dan doet zij beneden, en ik boven. En de week daarop andersom.”
Maar de hulp stopt binnenkort. Corrie, die al sinds 2003 als huishoudelijke hulp bij eerst Thuiszorg Amsterdam en later Cordaan werkzaam is, heeft onlangs te horen gekregen dat haar contract, dat op 28 maart afloopt, niet wordt verlengd.
Wanneer heeft u te horen gekregen dat het contract van Corrie niet verlengd wordt?
Corrie: Ik weet het sinds anderhalve week. Mijn wijkcoördinator wilde een gesprek met mij over mijn werkuren, en toen vertelde ze het.
Fien: Ik wist nog van niets. Ik heb geen idee wanneer Cordaan mij gaat inlichten, misschien hoor ik wel niks.
Corrie: Ik heb het haar meteen verteld. Ik wilde dat ze het wist, want ik kom hier toch al bijna twee jaar.
Corrie, waarom wordt uw contract niet verlengd?
Corrie: Na drie jaarcontracten was ik volgens de Flexwet aan de beurt voor een vaste aanstelling. Maar van de gemeente mag Cordaan geen vaste contracten meer geven.
Fien: Ik vind het heel erg dat ze na al die jaren nog geen vast contract heeft. Heel naar. Als ze nou slecht zou werken dat snap ik het wel, maar dat is het niet. En oud is ze ook niet.
Fien: Behalve het schoonmaken hebben we altijd leuke gesprekkies bij de koffie. Dat doet niet iedereen hoor. Je hebt mensen die alleen maar komen om te werken. Maar zeker ouderen mensen willen graag vaak even praten.
Corrie: Ik vind het wel leuk om te kletsen. Over boeken bijvoorbeeld.
Fien: Intussen zijn we wel vriendinnen geworden. Zelfs mijn man vind haar aardig.
Corrie, waarom ben je dit werk gaan doen?
Corrie: Mensen helpen, dat is het fijne van deze baan. Een schoon huis achterlaten, daardoor voel je je goed.
Fien: Dat gevoel dat je nodig bent, dat ken ik nog wel van vroeger.
Corrie: Mijn achtergrond heeft er misschien wat mee te maken. Toen ik jong was kreeg mijn moeder een tumor. Ik heb veel voor haar gezorgd. Ze stierf toen ik vijftien was. En ik ben iemand die altijd wil werken. Lekker bezig zijn. Thuiszitten is niks voor mij.
Fien: Dan kan je beter bij mij zitten.
Hoe ziet u de toekomst in?
Corrie: Ik geef de moed niet op. Ik moet wel, ik zit samen met mijn man in de schuldsanering. Vorige week heb ik gesolliciteerd bij zorgaanbieder Osira. Ik hoop dat ik daar door kan. Anders ga ik drie maanden in de WW en probeer ik het daarna opnieuw.
Fien: Ik weet niet hoe ik het vol ga houden zonder thuishulp. Cordaan zegt dat ik straks een nieuwe hulp krijg. Maar eigenlijk hoop ik dat Corrie me meeneemt als ze naar een andere zorginstelling gaat. De jongeren die ze in dienst nemen hebben een lager niveau. Er wordt wel schoongemaakt, maar niet zoals Corrie dat doet.