Het aantal Amsterdammers in de schuldsanering is het afgelopen jaar gestegen van 739 naar 816. Dit blijkt uit cijfers van het Bureau Wettelijke schuldsanering natuurlijke personen (Wsnp). Op landelijk niveau is dit aantal juist gedaald, vooral vanwege strengere voorwaarden die gemeenten in hun eigen schuldenbeleid hanteren.
Een toenemend aantal Amsterdammers heeft niet alleen moeite met het afbetalen van hun schulden, maar ook met het betalen van hun zorgpremies en vaste lasten. Voor mensen die er echt niet meer uitkomen bestaat de Wet sanering natuurlijke personen (Wsnp). Volgens deze regeling, die met hulp van de gemeente wordt aangevraagd, moet drie jaar op een minimuminkomen worden geleefd. Hierna scheldt een de rechter de overige schulden kwijt.
Volgens Han von den Hoff van het Bureau Wsnp is de stijging van het aantal schuldsaneringen in Amsterdam geen toeval. “We zien dat meer jongeren in de schulden zitten en dat het aantal gedwongen huisverkopen is gestegen. Ook de gemeente Amsterdam heeft hiermee te maken.”
In tegenstelling tot de hoofdstad, is op landelijk niveau is het aantal schuldsaneringen juist gedaald. Volgens Von den Hoff ligt dit vooral aan het lokale schuldenbeleid dat iedere Nederlandse gemeente vanaf 1 juli 2012 moet hanteren. Bezuinigingen hebben bij verschillende gemeenten geleid tot strengere voorwaarden bij het behandelen van de aanvragen. “Eerder mochten gemeenten mensen al weigeren op grond van fraude of eerdere schuldsaneringen, maar nu is het onduidelijk waar mensen nog meer op kunnen worden geweerd. De wet laat lokale besturen hier vrij in.”
Hoewel ook Amsterdam geconfronteerd wordt met bezuinigingen, zegt Marcel Thijssen van de Amsterdamse Dienst Werk en Inkomen (DWI) dat er al in 2011 door de instantie is gekeken naar hoe er met besparingen moet worden omgegaan. “We zijn ons meer gaan richten op mensen die zich echt aan de afspraken houden en hebben tegelijkertijd ondersteuning geboden als mensen het toch niet gingen redden. Ook wij moeten rekening houden met een nog kleiner budget, maar we proberen zoveel mogelijk mensen bij te staan.”
Thijssen maakt zich zorgen over het groeiende aantal Amsterdammers in de schuldensanering. “Vooral voor mensen aan de onderkant van de samenleving heeft de arbeidsmarkt zich de afgelopen jaren nauwelijks hersteld. Er zijn voor hun niet veel lichtpunten aan de horizon.”
Hij erkent dat jongeren een groeiende en problematische groep zijn binnen de Amsterdamse schuldhulpverlening. “Die hebben vaak een lager tot geen inkomen en ervaren daarnaast op andere vlakken problemen, waardoor de reguliere schuldhulpverlening niet genoeg is.”
Eind januari wordt door de raadscommissie Werk, Participatie en Armoede vergaderd over het Amsterdamse schuldenbeleid. Dan wordt duidelijk welke specifieke voorwaarden de gemeente Amsterdam met betrekking tot de schuldhulpverlening zal gaan toepassen.