Sinds februari 2010 is Isis van der Wel nachtburgemeester van Amsterdam. Vorige maand trok ze aan de alarmbel omdat het Amsterdamse uitgaansleven ‘ernstig aan het indutten’ was. Vooral het strikte openingstijdenbeleid moet veranderd worden. Volgende week heeft ze een afspraak met de echte burgemeester. “Ik zit serieus te overwegen mijn termijn met een jaar te verlengen.”
Amsterdam, 4 feb – Het nachtburgemeesterschap was acht jaar geleden een initiatief van GroenLinks raadslid Marco de Goede. Het doel was om het nachtleven en de politiek nader tot elkaar te brengen. De huidige nachtburgemeester Isis van der Wel (35) vindt dit een goede zet, maar liever ziet ze dat een vaste gemeenteambtenaar zich bezighoudt met het nachtleven en culturele ontplooiing van Amsterdam.
Isis houdt zich niet alleen met het uitgaansleven bezig?
“Deze nachtburgemeester is best wel breed georiënteerd. Elke vorm van kunst zie ik als onderdeel van het uitgaansleven. De scheidslijn tussen dag en nacht vervaagt af en toe. Of het nu toevallig donker of licht is, maakt niets uit voor de inhoud van de uitgaanscultuur.”
“Er zijn veel vrije culturele ruimtes, plekken als Trouw en Canvas. Hier staat echter tegenover dat dat ingerichte ruimtes zijn. Er is ook ruimte die spontaan ontstaat, volgens een veel organischer principe. In feite zou je dat het ware leven kunnen noemen. Ik denk aan plekken zoals de bakermat van culturele vrije ruimte in Amsterdam: Ruigoord. Dit soort rafelranden zou je eigenlijk moeten waarderen op een manier waarmee de stad er haar voordeel mee kan doen.”
Berlijn wordt vaak genoemd als lichtend voorbeeld, wat betreft uitgaan en vrije ruimtes.
“Je kunt denk ik niet concurreren met een stad als Berlijn. Alleen al het feit dat iedereen nu naar Berlijn gaat zegt al heel veel. Dat was vroeger echt niet zo! Amsterdam moet het juist hebben van haar onderscheidend vermogen: een eigen karakter, een eigen visie, een bepaalde openmindedness. Als je daar aan gaat tornen is dat een stukje karaktermoord.
Spreek je de dagburgemeester wel eens?
“Volgende week heb ik een afspraak met Eberhard van der Laan. Daar verheug ik me heel erg op. Kennelijk zijn we nu on speaking terms. Sterker nog, hij is degene geweest die mij heeft benaderd. Ik heb een top tien gemaakt van de meest prangende Amsterdamse nachtzaken. Uiteraard het verhaal rondom de sluitingstijden. En tolerantie vind ik een belangrijk punt. Het maakt mij niet uit wat je seksuele geaardheid is, waar je vandaan komt, wat voor drugs je gebruikt, als je je normaal gedraagt ben je in mijn ogen een waardevol burger. Ik denk dat het voor hem heel fijn is om een keer uit eerste hand te horen hoe er ‘s nachts over dit soort zaken wordt gedacht.”
Onlangs maakte je je sterk voor ruimere openingstijden in de horeca. Van de zomer gaat Amsterdam hiermee proefdraaien.
“Hoe is nog niet precies duidelijk, maar het belangrijkste is dat ermee geëxperimenteerd gaat worden. Kijk, als een plek overlast veroorzaakt voor de omgeving vind ik dat je best streng mag zijn. Ik begrijp wel dat er ergens een grens getrokken moet worden, maar daar kan flexibel mee om worden gegaan. Dat geldt voor meer dingen. Leven laat zich wat dat betreft niet dwingen. Als je dat toch probeert, verjaag je het.”
Met twee studenten politicologie ben je bezig met het Nachtrapport, het eerste wetenschappelijke onderzoek naar de status van het Amsterdamse nachtleven.
“Onze nachtmonitor is in het najaar begonnen, we hebben nu rond de tweeduizend respondenten. Ik vind dat ik er nog niets over kan zeggen, omdat ik de uitslag niet wil beïnvloeden. Ik wil alleen kwijt dat mijn oordeel niet al te ver van de mensen afstaat. Eind februari wil ik de boel afronden, in maart wil ik het rapport overhandigen zodat in april, wanneer wordt besloten over de verruiming van de openingstijden, men daar zijn voordeel mee kan doen.”
Veel mensen zeggen dat het allemaal wel mee valt, met de gesteldheid van het nachtleven in Amsterdam.
“Het leuke is dat juist de jonge mensen zeggen, het valt toch wel mee? Dat komt omdat ze geen referentiekader hebben. Ik herinner me bijvoorbeeld hoe het voor 2000 mogelijk was om tot diep in de ochtend door te feesten in leegstaande fabriekspanden. Er zijn nu nog wel illegale plekjes, maar toen kon dat nog open en bloot.”
“Ja, het nachtleven is ingekakt, dat moet beter. Uiteindelijk heb je als stad een avant-garde nodig, je hebt pioniers nodig die grenzen verleggen en die weten te inspireren. Als je dat mist, hoe kun je dan je ambities van culturele kennisstad naleven?
“Kinderen geef je een speeltuin omdat je ervan uit gaat dat ze de behoefte hebben om te spelen. Waar moeten de volwassenen spelen? Spelen is goed voor mensen. En die sluitingstijden vallen ook een beetje onder geestelijke speelruimte.”
Help Isis met haar nachtrapport door hier de enquete Nachtmonitor in te vullen.