Dichters krijgen morgen op de Nationale Gedichtendag een dag de aandacht. Wat gebeurt er in Nederland met poëzie. Waar is F. Starik, de stadsdichter van Amsterdam, eigenlijk mee bezig?
Amsterdam, 26 jan. – F. Starik (1958) heet eigenlijk Frank von der Mohlen. De naam Starik heeft hij overgenomen uit het boek De Gebroeders Karamazov van de Russische schrijver Dostojevski. In mei 2010 is Starik benoemd door stadsdeel Centrum tot stadsdichter van Amsterdam. In mei 2012 treedt hij terug. Als stadsdichter heeft Starik nog een aantal plannen voor het komende jaar.
F. Starik: “Ik word verondersteld, gevraagd en ongevraagd, zeven gedichten per jaar te leveren, het liefst gerelateerd aan onderwerpen die in de stad spelen. Ik kan dus op elk gewenst moment in de pen klimmen. Ik krijg betaald door de gemeente. Dat is niet indrukwekkend hoor, het gaat om vijfduizend euro per jaar. Het doel van de stadsdichter is om poëzie een plek te geven in het dagelijks leven.
“Bij de grote dingen van het leven hoort poëzie. Dat geldt voor bijna iedereen. Als iemand dood gaat staat er vaak een dichtregel boven een rouwadvertentie en bij huwelijken wordt dikwijls een gedicht voorgedragen. Poëzie kent geen zwaktes. Wat je niet kunt uitdrukken door middel van poëzie, kun je altijd benaderen. Al is het door het gebruik van een metafoor.”
Wilde plannen
“Een idee waar ik al jaren mee bezig ben is ‘Ballonbardement’. Je zou het een visueel gedicht kunnen noemen. Het ‘Ballonbardement’ vindt plaats tijdens de inauguratie van wie dan wel Willem Vier zal gaan heten. De republiek Amsterdam heeft een moeizame geschiedenis met het koningshuis. Denk aan de rookbom in 1968 of de krakersrellen in 1980. Mijn idee is om die geschiedenis op een lichte manier aan te raken. Stuur een sms met ‘zwart’ of ‘oranje’ naar een nummer. Dat kost je een euro en voor die euro krijg jij een ballon. Zwart betekent: ‘Van mij moet ‘t koningshuis oprotten.’ Oranje betekent: ‘Hoera, we hebben weer een nieuwe koning.’ Zo krijg je een visueel referendum. Tijdens het zwaaimoment op het bordes op de Dam wordt een aantal ballonnen losgelaten, evenredig aan het aantal verstuurde sms’jes. Zo krijg je een plaatje dat de hele wereld overgaat: ‘Amsterdam kleurt oranje’ of ‘Amsterdam kleurt zwart’.
“De kans van slagen is waarschijnlijk niet heel groot. Ik ontmoet nog weinig enthousiasme. De koningin heeft mij al heel spoedig laten weten dat ze dit evenement niet bijzonder op prijs stelt. Ik had haar benaderd via een kamerheer.”
Sporen nalaten
“Ik ben bezig een paar regels uit een gedicht op een muur in IJburg te krijgen. Dat moet in ieder geval voor januari 2012 gelukt zijn. Ik ben ook nog bezig om een gedicht in de nieuwe Noord/Zuidlijn te krijgen. Er is een aantal gedichten in het Parool geplaatst. Verder heb ik het afgelopen jaar veel opgetreden en gedichtjes in opdracht gemaakt. Dat laat niet veel sporen na, behalve bij de mensen die daar toevallig bij waren.
“Er zijn heel veel dichters die optreden. Voor het grootste gedeelte doen ze dat heel goed. De tijd van de dichter met een bundel papiertjes die hij eerst laat vallen en dan onverstaanbaar mompelend gaat voordragen, is echt voorbij. Ik vind optreden heerlijk en het is een niet onaanzienlijke bron van inkomsten. Minstens 265 euro per keer levert het op, maar het kan om veel meer geld gaan als het voor bedrijven is.
“In het geheim heb ik nog een heel groot plan wat wij allemaal gaan meemaken op het moment dat ik terugtreed als stadsdichter. Dat mag ik nog niet vertellen. Daar moeten wij gewoon nog allemaal even op wachten. Jammer hè.”
