In Amerika trekt Stefan ‘Skyscraper’ Struve bomvolle stadions. Maar in zijn woonplaats Beverwijk weet bijna niemand dat er achter deze rustige jongen één van de meest succesvolle vechtsporters van de wereld schuilgaat. “Mensen denken dan dat je per se een opgefokte anabool of een ruziemaker moet zijn.”
Stefan ‘Skyscraper’ Struve (22) wil direct een vooroordeel de wereld uithelpen: ‘‘In Nederland word je als profvechter aangekeken alsof je een crimineel bent. Maar het gaat de organisatoren en de deelnemers van vechtsportgala’s puur om de sport. Ik weet niet precies hoe het er in de voetballerij achter de schermen aan toegaat, maar daar doen zich waarschijnlijk dubieuzere zaken voor’’.
Struve refereert aan het plan van de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan om freefightgala’s in de stad verbieden. Criminelen zouden er komen om te netwerken. Struve vindt het een onzinnig voornemen, maar maakt zich niet druk om de eventuele uitkomst.
Zelf is de Beverwijker de vechtsport in Nederland ontgroeid. Hij betreedt alleen nog de vechtringen van de grootste Amerikaanse toernooien. Struve beoefent Mixed Martial Arts (MMA). Hoewel het karakter niet veel anders, is dit de internationale term voor wat in Nederland nog vaak ‘freefighten’ wordt genoemd. ‘‘De regels zijn vernieuwd en het aantal beoefenaars is groter en professioneler dan ooit tevoren. Er is absoluut geen sprake meer van vrije gevechten. Alleen als mensen ons in een slecht daglicht willen zetten, spreken ze over freefighters.’’
Cage Gladiator
MMA bestaat uit een mix van verschillende vechtstijlen, zoals (kick)boksen, judo en worstelen, die gecombineerd mogen worden. Het doel is om in drie rondes van vijf minuten de wedstrijd te beëindigen. Dit kan door de tegenstander knock-out te laten gaan, het hoogste aantal technische punten van de driekoppige jury te ontvangen of te zorgen dat de opponent opgeeft. MMA is ontstaan vanuit een zoektocht naar de meest complete vechtsporter.
Als Struve op zijn veertiende een trainingsessie van zijn broer bezoekt – die dan op professioneel niveau aan MMA doet – is hij direct verkocht. Terwijl Struve een middelmatige amateurvoetballer was, blijkt al snel dat hij over groot vechtsporttalent beschikt. Vanaf dat moment staat zijn leven in het teken van MMA. Op zeventienjarige leeftijd vecht hij zijn eerste professionele wedstrijd.
Sinds de eerste dag traint hij bij Team Schreiber, onder de leiding van de bekende MMA’er, Bob Schreiber. “Naast het trainen, maakte ik mijn havo-opleiding af. Daarna ging ik werken als beveiliger en portier.’’
Op zijn twintigste wint Struve – gespecialiseerd in kickboksen en grondgevechten – de wereldtitel binnen de bond ‘Cage Gladiators. Dit is één van de verschillende internationale MMA-competities, met een eigen titel. Een paar maanden later verslaat de Noord-Hollander Mario Neto, een grote naam in de vechtsportwereld. Deze prestatie blijft niet onopgemerkt.
Kort na deze overwinning biedt de Amerikaanse ‘Ultimate Fighting Competition’ (UFC) – de grootste en bekendste MMA-bond ter wereld – Struve een contract aan. ‘‘Dit is, om te spreken in voetbaltermen, de Champions League van de MMA.’’
Inmiddels heeft Struve aan 24 professionele MMA-wedstrijden deelgenomen, waarvan hij twintig keer als winnaar het strijdtoneel verliet. Een staat van dienst waar weinig MMA’ers aan kunnen tippen.
Struve dankt zijn bijnaam ‘skyscraper’ – wolkenkrabber – aan zijn lengte van 2,11 meter. Dit maakt hem de langste van de vierentwintig UFC-deelnemers in zijn gewichtsklasse. In de zwaargewichtklasse, voor deelnemers van 93 tot 120 kg, is Struve niet alleen de langste maar ook de jongste vechter. Hij beschouwt het dan ook als een eer dat hij, net als de andere Nederlandse MMA-vechters Gilbert Yvel en Antoni Hardonk , mag uitkomen voor de UFC.
Twee werelden
De jonge vechter pendelt tussen twee werelden; één waarin fans in de rij staan om zijn wedstrijden te zien en een andere waarin hij met een oude Volkwagen Golf heen en weer rijdt tussen zijn ouderlijk huis en een sportschool op een industrieterrein in Wormer. Daar laat hij zich tweemaal daags, zes dagen per week afbeulen tijdens trainingsessies in een bokszaaltje.
In Beverwijk staren voorbijgangers Struve vaker na vanwege zijn imposante postuur dan wegens zijn succes. ‘‘Als ik vervolgens uitleg dat ik profvechter ben, gelooft niet iedereen dat hier. Ik ben heel kalm en rustig. Dat past niet bij het beeld dat veel mensen hebben van vechtsporters. Ze denken dat je dan per se een opgefokte anabool of een ruziemaker moet zijn.’’
Bij de slager en visboer in zijn woonplaats is Struve een graag geziene gast. Hier schaft hij per week voor zo’n 300 euro aan proteïnerijk voedsel aan, als brandstof voor zijn intensieve trainingen. Naast de winkeliers merkt slechts een handjevol fanatieke vechtsportliefhebbers hem op straat op.
In Amerika is dat wel anders. Daar staat hij drie á vier keer per jaar in uitverkochte stadions voor partijen die meestal niet langer dan een paar minuten duren. ‘‘Na een wedstrijd in een stadion in San Diego, moest ik een stukje door een gang om buiten te komen. In die gang stonden fans te wachten in de hoop een glimp van me op te vangen. De mensenmassa die zich had verzameld, was zo groot dat ik er uiteindelijk drie uur over heb gedaan om de uitgang te bereiken. Bij een weging voorafgaand aan een wedstrijd, komen duizenden mensen kijken. Enkel om te zien hoe twee halfnaakte mannen gewogen worden.
Met zijn vrienden speelt Struve een computerspel waarin hij zelf de hoofdrol speelt. Hij is namelijk één van de karakters van de videogame ‘UFC Undisputed 2010’ waarin de Amerikaanse MMA-competitie is nagebootst.
Toch is het de nuchterheid die ‘de wolkenkrabber’ karakteriseert. ‘‘Ik ben er erg blij mee dat mensen me graag zien vechten, maar als ze overdreven gaan doen denk ik: doe normaal, man. Na een weekje gekkenhuis in Amerika is het fijn om in Nederland weer terug op aarde te komen. Ik woon nog bij mijn ouders en dat bevalt prima.’’
‘‘Ik heb het geluk dat ik een mooi beroep heb en goed betaald krijg.’’ Struve kan dan ook leven van zijn sportcarrière. ‘‘Maar voor de bedragen die ik verdien, komt Wesley Sneijder zijn nest echt niet uit.’’
Het verschil tussen zijn status in Nederland en in die in de Verenigde Staten levert soms gekke situaties op. ‘‘Een grote autobandenproducent die mij sponsorde, bood me een set velgen aan. Gekeken naar het formaat ervan, verwachtte de sponsor waarschijnlijk dat ik minstens in een dikke Hummer rijd’’, lacht de topsporter.
Wurgen
Hoewel er weinig sporters zijn die ‘elke manier van wurgen’ als beste vaardigheid hebben, ziet Struve zichzelf niet als vechtersbaas maar puur als topsporter. Hij is dan ook elke dag bezig met het verbeteren van zijn vaardigheden, gezond eten en het in vorm houden van zijn lijf. ‘‘Als alternatief voor wat ik nu doe, zou ik best fysiotherapeut of voedingsdeskundige kunnen zijn. Maar mijn uiteindelijke doel is om de kampioenstitel van de UFC binnen te slepen. Niet zozeer vanwege geld of roem, maar omdat ik de allerbeste wil zijn.’’
‘‘Ik kan goed meekomen met de grote jongens maar de kampioen is toch nog een maatje te groot voor me. Ik ben over een jaar of acht qua fysieke kracht op mijn hoogtepunt en dan ga ik voor de kampioensriem.’’
Dat hij daarvoor tegen de allerbeste MMA’ers ter aarde moet strijden, baart hem weinig zorgen. ‘‘Ik ben nooit bang als ik de ring in stap; ik zou niet weten waarom. Het lijkt alsof we ongecontroleerd met elkaar knokken, maar het gaat vooral om techniek en beheersing van het lichaam. In het ergste geval slaat je tegenstander je kop bont en blauw. Dat is een paar dagen vervelend, maar meer ook niet.’’
