Het Blijbedrijf bracht gisteren taart langs bij Rita Verdonk. Het is een ‘peace’ of cake om een conflict op
te lossen.
Amsterdam – “We gaan vandaag een peace of cake leveren” zegt Tjerk Feitsma (29) bij aankomst in Den Haag. Tijdens de nacht van de vrede zette Feitsma oud-minister Jan Pronk voor het blok. Pronk had mooie woorden over vrede, maar meende hij ook echt wat hij zei? Feitsma daagde hem uit om bij zichzelf te beginnen en een conflict op te lossen. Drie maanden later staat hij met een biologische ‘peace of cake’ in zijn handen om namens Pronk aan te bieden aan Rita Verdonk.
Op het Binnenhof in Den Haag worden de laatste voorbereidingen getroffen. Camera’s worden verdeeld, instructies geleverd en de outfits gecoördineerd. Feitsma, die de taart gaat aanbieden, zou een witte schort omdoen, maar in zijn tas is een pakje sinaasappelsap gaan lekken. De schort is geel en nat geworden. Sabine Linz schudt haar hoofd en geeft hem haar schort. Zij gaat wel zonder. Ze moeten snel zijn, want het is al half 11 en over een kwartier staat de afspraak met Rita Verdonk gepland.
De Peace of Cake actie wordt georganiseerd door Wonder, met het Blijbedrijf. Het Blijbedrijf maakt mensen blij, zomaar. Met de ‘peace of cake’ actie willen ze laten zien hoe gemakkelijk het is om een conflict op te lossen. Donderdag hebben ze met een taart in de hand geprobeerd om drie publieke conflicten op te lossen. Het conflict tussen Shell en Milieudefensie, tussen projectontwikkelaar Phanos en een burgerinitiatief in Arnhem en het conflict tussen Jan Pronk en Rita Verdonk. Er is namens Pronk ook een taart aangeboden aan de ambassade van Soedan. Dit Afrikaanse land verklaarde Pronk in 2006 persona non grata. Pronk was destijds werkzaam als VN-gezant voor Soedan.
De filmpjes van de actie zijn binnekort te vinden op: www.peaceofcake.nu
Zaterdag 23 januari stonden Peace of Cake-brigades in zes steden. In Amsterdam waren ze te vinden op de Noordermarkt. Zij daagden voorbijgangers uit om een ruzie bij te leggen. Deelnemers kregen een gefeliciTAART ‘Peace of cake’, een Ben & Jerry’s Peace-of-cake-ijsje of een Dr. Oetker Brownies-bakmix cadeau.
In de fractiekamer van Trots op Nederland hangen twee grote frames met uitgeknipte foto’s van Rita Verdonk. Tussen de foto’s zijn steekwoorden op gekleurd papier geplakt, woorden als ‘daadkrachtig’, ‘eerlijk’ en ‘rechtvaardig’.
Mevrouw Verdonk staat aandachtig te luisteren als wordt uitgelegd wat er van haar wordt verwacht. Feitsma en Linz willen een vredesboodschap opnemen. Ze gaan haar verrassen met de taart en vragen dan om een reactie.
Take 1
Verdonk denkt mee. Voordat Feitsma kan aankloppen vraagt ze zich hardop af of ze niks moet doen terwijl ze zit te wachten. Ze pakt er haastig het Financieele Dagblad bij en speelt dat ze leest.
Er wordt geklopt. Feitsma staat voor de deur en schudt Verdonk de hand. Maar zonder taart. “Ik was bang dat ik hem zou laten vallen” zegt Feitsma. “We doen het nog een keer, maar dan schudden we niet zo agressief de handen, want ik heb maar een hand over om de taart vast te houden.”
Take 2
Mevrouw Verdonk staat op en opent de deur. “Goedemorgen” zegt ze tegen de jongen die zich voorstelt als Tjerk Feitsma. “Goedemiddag Mevrouw Verdonk” antwoordt hij.
Verdonk gooit haar armen in de lucht en draait zich om naar de camera. “Ik zei goedemorgen, en jij goedemiddag.” Dat moet overnieuw. Feitsma slaat zich voor zijn hoofd en trekt de deur weer dicht.
Take 3
“Goedemorgen.”
“Goedemorgen Mevrouw Verdonk. Ik ben Tjerk Feitsma. Ik kom vrede stichten.”
“Vrede stichten? Nou, kom verder.”
Verdonk en Feitsma gaan samen aan tafel zitten. Hij legt uit dat hij een filmpje voor haar heeft van iemand met wie ze ruzie had en die dat nu wil bijleggen.
“Zullen we gaan kijken?” vraagt hij. “Ja, graag” antwoordt Verdonk.
Na een lange stilte begint Verdonk te lachen. “Oh, Jan Pronk” roept ze! Dan weer een stilte. “Er is geen geluid” sist Feitsma tegen Linz. “Het staat op zijn hardst” antwoordt ze, terwijl ze door blijft filmen. “Er is echt geen geluid.” zegt Feitsma.
Linz loopt naar de computer en begint op knopjes te drukken. Het geluid staat aan. “Hoe kan dat nou?”, roepen Feitsma en Linz om beurten. “Hebben we een ander kabeltje?” “Staat het nog ergens op een stick?” “Is er hier draadloos internet?” Linz en Feitsma lopen paniekerig door elkaar, terwijl Verdonk zit te wachten. Als ze er niet uitkomen staat ze op. “Zoeken jullie even door. Als jullie zo ver zijn, kijken we verder.”
Take 4
Op YouTube staat alleen een oude versie, maar een USB stick uit de garderobe halen, duurt te lang. Het is inmiddels half een. Als Verdonk weer binnenkomt houdt ze haar linkerhand vlak op de rechtopstaande rechterhand. “Take vier”, zegt ze lachend.
Met de camera op haar gezicht kijkt Verdonk geïnteresseerd naar het filmpje waarin Jan Pronk uitlegt waar het conflict over ging. Als Pronk suggereert dat Verdonk als minister van Vreemdelingenzaken en Integratie vluchtelingen terug wilde sturen die in eigen land voor hun leven moesten vrezen, trekt Verdonk haar wenkbrauwen omhoog.
“Een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken”, zegt ze. “Ik waardeer de geste van Pronk en neem de taart aan. Maar natuurlijk sturen wij echte vluchtelingen niet terug. Daarin zijn Pronk en ik het eens. We hadden wel andere politieke conflicten en ja, ik heb hem toentertijd een keer mijn kamer uit gestuurd.”
Sinds die tijd, ruim vijf jaar geleden, hebben de twee elkaar niet meer gesproken. Verdonk zegt toe dat zíj degene zal zijn die hem de hand reikt als ze elkaar weer eens tegen het lijf lopen. Feitsma is tevreden. De vredesboodschap is overgekomen.
Take 5
Feitsma zit klaar voor het laatste shot en zegt: “Bedankt dat u deze taart heeft willen aannemen, mevrouw Pronk.” Verdonk schrikt terug. “Mevrouw Pronk? Zo ver gaan we niet met de vrede hoor.”