Arie Boomsma: provocateur in eigen kring

Grappen maken over Jezus is een brug te ver bij de EO, ontdekte presentator Arie Boomsma deze zomer. De recalcitrante domineeszoon stapt over naar de KRO. Daar gaat hij zich snel vervelen, denken intimi. Arie Boomsma gedijt het best in een omgeving waar hij tegen heilige huisjes kan schoppen.

AMSTERDAM – Posterboy Arie Boomsma (35) is ijdel, streberig en recalcitrant. Klasgenoten die het domineeszoontje braaf noemden, werden een kopje kleiner gemaakt. Als puber bleef Arie weg als zijn ouders hem thuis verwachtten. En de Evangelische Omroep (EO) schopte hij met een fotoreportage in een homoglossy tegen het verkeerde been. Deze maand werd bekend dat de presentator overstapt naar de KRO.

Arie Boomsma, zeggen familie en vrienden, is iemand die ontzettend goed weet wat hij wil. Als hij eenmaal een doel heeft, breng je hem daar niet meer van af. “Hij is gedreven en gedisciplineerd”, vertelt zijn jongere broer Klaas. En ja, hij geeft het grif toe, het is een spanningszoeker met een autoriteitsprobleem. De gedrevenheid en het weerbarstige karakter van zijn broer gingen in huize Boomsma vaak ten koste van de lieve vrede.

Boomsma werd geboren ‘op Marken’, een schiereiland in het Markermeer. Hij is de tweede in een gezin van vijf. Vier jongens en een meisje. Zijn vader is gereformeerd predikant, inmiddels met emeritaat. Door het werk van vader Boomsma verhuisde het jonge gezin vaak. Het grootste deel van zijn basisschooltijd bracht Arie door op De Paedwizer, een christelijke dorpsschool in het Friese Stiens.

Lastige jongen

Hoofdmeester Jelle van der Laan herinnert zich de jonge Arie nog goed. “Het was een zelfbewust joch. Slank, gespierd, goedgebekt. Een bijdehante jongen”, zegt hij. Arie liet zich niet ‘ondersneeuwen’, zegt Van der Laan. “Toen hij hier op school kwam, ergens halverwege de schooltijd, wilden de andere leerlingen hem zijn plaats wijzen. Dat liet Arie niet gebeuren. Dan verkocht hij ze een klap.”

Klaas Boomsma herinnert zich een ander voorval. Tijdens de gymles was Arie het niet eens met een beslissing van de scheidsrechter tijdens een potje voetbal. “Toen de leraar niet naar hem wilde luisteren, gaf hij hem een duw. Moest hij voor straf dagenlang op de gang staan.”

Vader Boomsma ziet het recalcitrante gedrag van zijn zoon als een tegenreactie. “Iedereen die dacht dat het zoontje van de dominee wel een braaf jongetje zou zijn, kreeg er van langs. Brandjes stichten, ramen ingooien; Arie wilde absoluut niet braaf zijn.”

Geloof speelde een belangrijke rol in de familie Boomsma. “Het was als eten en drinken”, zegt zijn vader. Klaas Boomsma: “Naar de kerk gaan was voor ons net zo normaal als een brood halen bij de bakker. Het hoorde er gewoon bij.” Maar, zegt hij, het was absoluut niet zo dat de kinderen er bewust mee bezig waren. “Wij hielden ons eigenlijk totaal niet bezig met de inhoud van het geloof.”

Arie wilde absoluut niet braaf zijn.

De jeugd van Arie Boomsma stond in het teken van sport. Op de basisschool was hij een van de beste in hardlopen en verspringen, herinnert meester Van der Laan. Later moest en zou hij basketballprof worden. “Hij wierp eindeloos ballen in de basket”, vertelt zijn vader. “Als er bij bal 98 iets misging, dan begon hij opnieuw, totdat er 100 inzaten.”

Arie Boomsma was geen goede leerling. Op het Christelijk Lyceum in Apeldoorn bleef hij twee keer zitten in 3 HAVO. Hij had moeite om zich aan regels te houden en was een lastige puber, zegt zijn vader. Moest hij op tijd thuis zijn; dan bleef hij weg. Kreeg hij een opdracht; dan deed hij die niet. Basketball bracht daar verandering in.

Basketball

Op zijn zestiende kon Boomsma naar de Verenigde Staten, waar hij school kon combineren met basketball. “Daar moest hij wel leren” zegt zijn vader. “Hij kreeg een sportbeurs en om die te houden moest hij voldoendes halen.”

Na een jaar in de VS kwam Boomsma terug om in Nederland zijn HAVO af te maken. Voor zijn studie vertrok hij opnieuw naar Amerika. Na een paar jaar studeren en trainen kreeg hij een ernstige knieblessure. Artsen stelden hem voor de keuze acuut te stoppen met basketball of het risico lopen dat hij de rest van zijn leven in een rolstoel moest zitten.

Het is een van de moeilijkste keuzes in zijn leven geweest, zeggen intimi. Voor een jongen die al zijn kaarten had ingezet op basketball, was het een bittere pil. Er viel een droom in duigen, maar hij moest wel stoppen. “Hij heeft zich maanden zitten verbijten”, zegt zijn vader. Bovendien zette het hem aan het denken. In deze tijd werd geloof pas echt belangrijk.

In zijn tienerjaren shopte Boomsma op de reli-markt en flirte hij kortstondig met het boeddhisme. In de Verenigde Staten kwam hij in een “heel christelijke omgeving” terecht, zegt zijn broer: veel bidden en veel Bijbel lezen. Het wegvallen van de sport en de invloed van die omgeving, deden hem geloven zoals hij dat eerder niet had gedaan.

Nadat zijn basketballdroom in het water was gevallen, richtte Arie zijn peilen op een carrière in de showbizz. Hij had zijn studie psychologie en communicatie, met als bijvak filosofie, in de VS afgerond. Terug in Nederland werkte hij een tijd als barman bij het Röntgencafé in Apeldoorn. René Diks, destijds de eigenaar, herinnert zich Boomsma als een heel betrouwbare en goede barman. Een beetje zonderling ook. “Na het werk, dronken we meestal nog een biertje met personeel, en aten we een shoarma’tje. Arie deed daar nooit aan mee. Hij zat in een hoekje een boek te lezen en at een kwarkje.”

Diks vertelt dat Boomsma in die tijd al heel zeker wist dat hij televisieprogramma’s wilde presenteren. Niet lang daarna werd hij aangenomen als omroeper bij Yorin. Daar lag oppervlakkigheid op de loer. Boomsma, die ook een blauwe maandag model was, dreigde weggezet te worden als ‘mooiboy’ zonder inhoud. Dat vrat aan hem. Wilde hij vroeger geen braaf domineeszoontje zijn; hij wilde ook weer niet gezien worden als een mooie jongen zonder inhoud. De onverwachte overstap van Boomsma naar de Evangelische Omroep (EO), was volgens zijn vader in de eerste instantie dan ook uit verzet tegen dit beeld.

Een brug te ver

Eenmaal ingelijfd bij de EO bleek Boomsma niet van plan de orthodoxe achterban van de omroep naar de pijpen te dansen. Zo raakte hij in opspraak nadat hij bijna naakt poseerde in het blad L’Homo, een homo-editie van het blad Linda. Naar eigen zeggen werkte Boomsma mee aan het blad om de homo-emancipatie binnen het christendom te bevorderen. De EO nam het de atletische presentator niet in dank af, en schorste hem voor drie maanden.

Het conservatieve deel van de EO-achterban keek al langere tijd met argusogen naar de jongerenmagneet met zijn getatoeëerde lichaam. Zo lag hij binnen de EO eerder onder vuur toen hij tieners op seksdieet zette in het programma 40 dagen zonder seks.

Deze zomer kondige Boomsma aan dat hij een tv-programma over grappen over Jezus wilde maken. De reuring was compleet. Duizenden EO-leden zeiden hun abonnement op. In september werd bekend dat Boomsma overstapt naar de KRO.

Het was allemaal bedoeld om te provoceren, zeggen betrokkenen. Boomsma wil mensen aan het denken zetten. Zijn vader waarschuwde hem af en toe. “Ik zei: jongen, zorg nou dat je geen seksboer wordt. Dat gaat zich tegen je keren.” Het mocht niet baten. Boomsma moest en zou binnen de EO-gelederen ‘het gesprek op gang brengen’. En er was, zo vond hij, ook ruimte voor discussie.

Zijn ex-collega’s willen er niet over praten. Een van hen laat per mail weten dat door de EO ‘het verzoek is gedaan niet over interne perikelen te praten met de pers’.

Bij de EO was Boomsma een gekooide tijger die niet kon doen wat hij wilde, zegt zijn vader. Maar aan die wilde plannen ontleent hij ook zijn bekendheid. Hij lijkt vooral goed te gedijen in een omgeving waar het schuurt. Ruzie houdt hem scherp. Nu hij overstapt naar de KRO, zijn er veel minder heilige huisjes om tegenaan te schoppen. Gezien zijn karakter, is er een goede kans dat hij verveeld raakt.