Sandy Wenderhold ergert zich aan de schijnheiligheid wanneer het om seks gaat. Ze is directrice van Sansyl, een belangrijke speler in de porno-industrie.
AMSTERDAM – 23 jan. Sandy Wenderhold moet er niet aan denken topless te zonnen. Wel is ze sinds elf jaar directeur van Sansyl, een belangrijke speler in de porno-industrie. Bij het bedrijf werken 65 mensen en het zet jaarlijks ongeveer vijftien miljoen euro om. Vader Jan begon in 1965 met het uitgeven van erotische magazines. Sandy Wenderhold, die zelf vier zoons heeft, nam het bedrijf van hem over. Inmiddels is Sansyl een vennootschap met acht dochters, dat naast bladen ook films maakt en websites beheert, zoals fun.nl. Hoe denkt Wenderhold over seks in een tijd dat er volop gediscussieerd wordt over de losgeslagen moraal? ‘Ik erger me aan de schijnheiligheid wanneer het om seks gaat’.
‘Het unieke van seks is dat iedereen er voortdurend mee bezig is en dat het tegelijkertijd schaamte oproept. Politici en rechters willen op dit moment het liefst alles verbieden. Dit mag niet, dat mag niet, de wallen moeten schoon. Iedereen praat mee. Ik begrijp niet goed waarom. Met seks is toch niets mis? Het is goed dat je niet in je blootje over straat mag. Wat je verder doet, dat is aan jou. Het verlangen naar erotiek zit in onze natuur. Mensen moeten dat kunnen uiten. Met de opkomst van porno op internet is in de Verenigde Staten het aantal verkrachtingen teruggelopen. In Noord-Afrika en het Midden-Oosten, waar nauwelijks porno te krijgen is, zijn intimidaties juist schering en inslag.
‘Wel denk ik dat je jongeren niet te vroeg in contact moet brengen met porno. Plaatjes gaan nog, maar bewegend beeld is zo confronterend en liefdeloos. Neem Spuiten & Slikken. Zo’n televisieprogramma kan heel verwarrend zijn voor een 15-jarige. Hij ziet daar vrouwen in de meest extreme posities, terwijl hij amper het meisje dat naast hem zit in de klas gedag durft te zeggen. Je moet je eigen seksualiteit ontdekken. Eerst alleen en dan met iemand samen. Ik zou het een prima regel vinden dat je tot je achttiende geen pornofilms mag zien.
‘Je kunt jongeren bijvoorbeeld wel mee nemen naar erotisch getinte tentoonstellingen waar dingen te zien zijn als transseksualiteit, homofilie of plasseks. Of je kunt ze erotische romans laten lezen, zoals Turks Fruit. Ze kunnen er in de klas over discussiëren en het dan een plekje geven. Het is belangrijk dat je seks in een vroeg stadium bespreekbaar maakt.
‘Vrouwen praten gemakkelijker over seks dan mannen. Ze weten heel goed wat ze willen en schamen zich minder. Op congressen zeggen ze tegen mij: “O wat leuk, zit je in de porno”. Mannen kijken vaak beschaamd weg. Vrouwen organiseren seksfeestjes of gaan met een hele bus naar The Chippendales en vertellen dat aan iedereen. Mannen doen die dingen niet. Zelfs iets doodnormaals als praten over seks is vaak lastig, ze vertellen hun gevoelens niet. Mannen leven in een schijnwereld.
‘De porno die wij maken is zowel voor mannen als vrouwen. Het is voor de snelle consumptie. Je kunt ook hele mooie porno maken, met ingewikkelde scripts en echte acteurs, maar dan moet je thuis een hele film uitzitten. Mensen spoelen dan toch door naar de spannende stukjes. In snelle porno hoeft helemaal geen verhaal te zitten, het hoeft mensen alleen maar op te winden. Liefdevolle porno zou ik best willen maken. Maar een verhaal kost meer tijd en geld. Pornoacteurs moeten dan gevoelens nabootsen die er niet zijn, zoals verliefdheid of aantrekkingskracht. Dat kunnen ze meestal niet. Nu is het gewoon seks. En seks verkoopt.
‘Voor de economische crisis ben ik daarom niet bang. In tijden van crisis gaat het beter met de erotiek. Vrouwen gaan meer doktersromans kopen en mannen meer seks, om de realiteit te ontvluchten. Seks blijft betaalbaar, het is goedkoper dan vakantie. Het is iets dat directe bevrediging geeft en zorgt voor ontspanning. Sansyl zal er dus niet onder lijden.’