Sinds twee maanden huist hackerspace Technologia Incognita in het voormalige ACTA-gebouw in Amsterdam Slotervaart. In een huiskamerachtige sfeer knutselen hackers aan computersystemen en bouwen ze dingen als een open haard van ledverlichting.
“Je komt voor de nerds?”, zegt de gebouwbeheerder als hij de glazen deur van het voormalige ACTA-gebouw opent. “Ze zitten boven.” Het is woensdagavond zeven uur en pikkedonker. Een kale trap in een koude, slecht verlichte hal van de vroegere tandartsopleiding in Amsterdam Slotervaart leidt naar de ingang van hackerspace Technologia Incognita, ofwel TechInc.
Een hackerspace is een vereniging voor hackers: een ruimte waar ze samenkomen om aan projecten te werken, met software en hardware. Er zijn er vijftien in Nederland. TechInc bestaat nu ruim een jaar. Sinds twee maanden hebben de vijftig leden een nieuw onderkomen waar ze dag en nacht terecht kunnen. Daarvoor werkten ze vanuit huis en kwamen ze een keer per week samen in Café Batavia bij het Centraal Station. “Dat was niet ideaal”, zegt bestuurslid Amran (32) tijdens een rondleiding. “Maar we mochten van de eigenaar wel gewoon solderen.”
De nieuwe ‘space’, zoals hackers hun clubhuis noemen, is honderd vierkante meter, met een speciale soldeerkamer, werkruimte, een chillhoek en een keuken. Het lijkt op een studentenhuiskamer, maar dan voor hackers. Overal liggen knutselspullen: schroevendraaiers, dunne draden, dikke draden, computers, chips, een keyboard. De chillhoek bestaat uit twee banken en een zelfgemaakte open haard – een vierkant geraamte met rood, oranje en geel knipperende led-verlichting. In de hoek staan kratten Hertog Jan en Club Mate, een cafeïnehoudend drankje dat onder hackers razend populair is.
Rond de tafel in het midden zitten vijf mannen achter hun met stickers beplakte laptops. Een van hen is Maarten, of ultratux – hackers noemen elkaar vaak bij hun nickname. Hij is met zijn 46 jaar het oudste lid. “Ik ben net ontslagen als systeembeheerder. De afgelopen maanden was ik hier daarom zo’n 3 à 4 dagen per week. Ik heb tot nu toe vooral dingen gemaakt voor in de space, zoals een luchtafzuiger. Nu zou ik graag een 3D-ledcube willen maken.”
Arda Xi – in de zesde klas van het VWO gewoon Ariën – is met zijn 18 jaar de op een-na-jongste. “Ik kan nog niet zo heel veel met soft- en hardware, ik ben het aan het leren. Momenteel werk ik samen met een vriend aan een 3D-printer.”
‘He saw everything! So cool!’
Vanavond is het social evening: een avond waarop ook niet-leden welkom zijn. James en Alex uit Miami, allebei in de twintig, zijn een week met vakantie in Amsterdam. “We zijn lid van een hackerspace in Miami en wilden het hier graag bekijken.”
Alex vertelt over zijn bezigheden in de Amerikaanse hackersscene. Zijn ogen glinsteren. “Ik deed vooral beveiligingsdingen. Inbreken bij instanties of bedrijven. So cool.” James staat er grinnikend naast. Op de vraag wat hij doet beginnen de ogen van vriend Alex nog meer te glimmen. James begint giechelend: “Mijn verhaal is eigenlijk… Ik heb vier jaar lang het netwerk van terroristische groeperingen gevolgd. Ik kon alles van ze zien: vanuit Irak, Afghanistan, Colombia… overal waar die terroristen zitten.”
Alex lacht opgewonden. “So cool! He saw everything! So cool! Ha ha!” Hij vertelt trots dat James beelden en informatie heeft verkocht aan de BBC en Discovery Chanel. Nu werken ze voor Wall Street, als beveiligers van de computersystemen.
Een hackerspace heeft altijd met politiek te maken
Bij TechInc zijn ook een paar mensen bezig met “beveiligingsdingen”, zegt een hacker met lang haar en een bril die anoniem wil blijven. En een groepje is bezig met het opzetten van een Nederlandse stichting voor het Tor netwerk, waarmee je anoniem kunt internetten. Privacy en vrijheid van informatie staan hoog in het vaandel bij hackers. “Hacken gaat over systemen gebruiken op een creatieve manier. Sommige mensen zijn het daar niet mee eens, ze vinden dat je alleen mag consumeren. Hackerspaces kunnen daardoor niet a-politiek zijn.”
Aan tafel gaat de discussie over de pers. “Ik heb slechte ervaringen met journalisten”, zegt de anonieme hacker. “Ze schrijven altijd alsof ze tegen je zijn.” Maar, werpt iemand tegen: de laatste tijd gaat het veel beter in de media. “We zijn een beetje knuffelhackers geworden.”
Om halftien worden vijftien plastic bekertjes gevuld met jenever. Het is een stuk drukker geworden. Een Fransman neemt het woord. “Op Aaron Swartz, de moedige internetactivist die ons vorige week helaas heeft verlaten. Laten we hem eren. En laten we ons best doen zijn werk voort te zetten.”